Evaluation of axillary nerve integrity and shoulder functions in patients who underwent lateral deltoid splitting approach

Abstract

Amaç: Omuz bölgesinin özellikle posterior uzanımlı kırıklarında ve diğer yumuşak doku patolojilerinde uygulanmakta olan Lateral deltoid splitting yaklaşım (LDSY)’ın en bilinen komplikasyonu aksiller sinir yaralanmasıdır. LDSY sonrası oluşabilecek sinir yaralanmalarının sıklığını belirlemek bu yaklaşımın uygulanabilirliği açısından belirleyicidir. Bu nedenle çalışmamızda, LDSY uygulanan vakalarda aksiller sinir bütünlüğünü ve omuz fonksiyonlarını değerlendirmek amaçlanmıştır. Yöntemler: Prospektif kohort tipteki bu çalışmada Şubat 2015-Temmuz 2018 tarihleri arasında proksimal humerus kırığı nedeniyle LDSA uygulanarak opere edilen 55 hastanın verileri incelendi. Bu hastalar arasından seçilen 35 hasta çalışmaya alındı. Altı ay sonra tüm hastaların opere edilen ve edilmeyen omuzları elektrofizyolojik testler (Elektronöromiyelografi - ENMG) ve Constant Omuz Skoru (CSS) ile karşılaştırmalı olarak değerlendirildi. Opere edilen ve edilmeyen omuzların CSS farkları hafif (11-20), orta (21-30), şiddetli (>30) olarak derecelendirildi. Bulgular: Hastaların yaş ortalaması 66(9) idi. Hastaların 25’i kadın, 10’u erkek hasta idi. Ortalama takip süresi 4(1) yıl idi. Opere olan ve olmayan omuz bölgelerinde yapılan ENMG incelemelerinde aksiller sinirin ortalama latansı sırasıyla 4,6(1,8) msn, 3,7(0,54) msn ve ortalama amplitude’u sırasıyla 6,6(2,21) mV, 8,4(2,80) mV idi. Latans ve amplitude değerlerine göre ameliyat edilen ve ameliyat edilmeyen taraflar arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark saptanmadı (latans P=0,25, amplitude P=0,16). Hastaların ortalama CSS skoru 28,7 idi. CSS’in 12 hastada şiddetli (ortalama: 39,08), 18 hastada orta (ortalama 25,4) ve 5 hastada hafif (ortalama 16) olduğu saptandı. CSS ve aksiller sinir latans / amplitude değerleri arasında istatistiksel olarak anlamlı bir korelasyon saptanmadı (P= 0,62, r=0,267 / P=0,98, r=-0,339). Kırık tipi ve CSS arasında ise istatistiksel olarak anlamlı korelasyon olduğu görüldü (P=0,032, r=0,829). Sonuç: Bu çalışma sonucunda, LDSA’nın aksiller sinir’e ve omuz fonksiyonlarına zarar vermeden özellikle proksimal humerusun arka kısmına uzanan kırıklarda geniş ve çok yönlü kırık kontrolü sağladığı saptanmıştır.