Evaluation of Augmented Reality Applications in Instructional Technologies and Material Design Course according to Student Views

Abstract

Bu araştırmada pedagojik formasyon derslerinden biri olan “Öğretim Teknolojileri ve Materyal Tasarımı” dersi içerisinde yer alan bazı konuların artırılmış gerçeklik teknolojisi ile öğretilmesinin, ilahiyat fakültesinde öğrenim gören öğrencilerin bu derse yönelik tutumlarına etkisinin ne olduğunun ortaya konması amaçlanmıştır. Bu doğrultuda nitel ve nicel araştırma yöntemlerinin birlikte ele alındığı karma yöntem kullanılmıştır. Araştırmanın nitel kısmında öğrenciler ile yarı yapılandırılmış görüşmeler yapılarak nitel veriler toplanmış, nicel kısmında ise “Öğretim Teknolojileri ve Materyal Tasarımı Dersine Yönelik Tutumun” değişimini ortaya koymak maksadıyla zayıf deneysel desenlerden “tek grup ön test- son test desen” modeli kullanılmıştır. Öğrencilerin “Öğretim Teknolojileri ve Materyal Tasarımı” dersine yönelik tutumlarındaki değişikliği belirlemek için ön test ve son test niteliğinde “Öğretim Teknolojileri ve Materyal Tasarımı Dersine Yönelik Ölçek” kullanılmıştır. İkinci veri toplama aracı olarak, öğrencilerin artırılmış gerçeklik teknolojilerine ilişkin ön bilgilerini ölçmek amacıyla “Artırılmış Gerçeklik Ön Anketi” kullanılmıştır. Tespit edilen nicel veriler “SPSS 23 istatistik programı kullanılarak” analiz edilmiştir. Araştırmanın örneklemini Hatay Mustafa Kemal Üniversitesi İlahiyat Fakültesi 3. Sınıf düzeyinde öğrenime devam eden 67 öğrenci oluşturmuştur. Çalışma 5 saatlik bir sürede uygulanmış, öğrencilere kendi telefonlarına yüklenen ve araştırmacılar tarafından geliştirilen artırılmış gerçeklik uygulaması ile örnek artırılmış gerçeklik etkinlikleri yaptırılmıştır. Araştırma sonucunda katılan öğrencilerin Öğretim Teknolojileri ve Materyal Tasarımı dersine yönelik tutum ölçeğinden aldıkları puanların dağılımlarının son test lehine farklılaştığı yani yapılan uygulamanın öğrencilerin tutumunu olumlu anlamda değiştirdiği görülmüştür. Artırılmış gerçeklik uygulamalarının din öğretiminde kullanılmasının öğrenmeyi kolaylaştırdığı, dersi daha ilgi çekici hale getirdiği ve öğrencileri derste daha aktif kıldığı tespit edilmiştir.