Eutanazja, jako problem prawny i etyczny

Abstract

W niniejszym artykule autor omawia kwestię zabójstw eutanatycznego głównie z punktu widzenia polskiego prawa karnego oraz w ujęciu norm etycznych. Normy te w znaczny sposób kształtują społeczeństwo, wpływając jednocześnie na wygląd ustawodawstwa. Ponieważ prawodawca zdecydował się na umieszczenie w kodeksie karnym typu opisującego zabójstwo na żądanie i pod wpływem współczucia, oznaczać to musi, iż zachowanie takie pomimo (zdawać by się mogło) pewnego przejawu miłosierdzia – wykazywać musi jednak określony stopień społecznej szkodliwości czynu. Ponadto rzeczona typizacja potwierdza ograniczoność w sferze dysponowania dobrami prawnymi, mającymi charakter uniwersalny. Oznacza to, że nawet w przypadku zgody (tutaj nawet żądania) dysponenta dobrem prawnym, nie można liczyć na ekskulpację sprawcy.Prócz charakteru prawnego, eutanazja wykazuje przede wszystkim powiązanie ze sferą etyczną. Zarówno przysięga Hipokratesa, jak i nauka Kościoła katolickiego uznają życie ludzkie jako wartość najważniejszą. Oznacza to, iż nikomu nie wolno decydować o odbieraniu cudzego życia. Legalizacja eutanazji stanowić może zatem istotne zagrożenie, dlatego też należy zastanowić się nad tym, gdzie przebiega granica między tym, co zaliczane jest do sfery sacrum, a tym, co należy już do profanum…