Abstract
Ağızlar, bünyelerinde eskicil sözcükleri yaşatmaları bakımından ölçünlü dilden farklıdırlar. Çalışmada EİMA’da yer alan eskicil sözcükler tespit edilmiştir. Eski Türkçeden gelen sözcükler, DLT’ye bakılarak tespit edilmiş, bu sözcükler GTS’de yer almıyorsa eskicil olarak değerlendirilmiştir. Çalışmada 37 eskicil sözcük tespit edilmiştir. Bu sözcüklerin bir kısmının Eski Türkçedeki biçimleri ile ses ve anlam bakımından farklı olarak kullanıldığı görülmüştür. Sözcük başı /b/ ünsüzünün (bile>bele, bıkın>bıkın, bıldır>bıldır, buturgak>bıtıraK) korunduğu; aynı şekilde sözcük başında k>g değişikliği yaygın olduğu (kadrak > gayrak, küwen- > govan-, kogsak > govaşak, kök > gök, kön- > gön-, köŋlek > göynek, külre-/küldre- > güldürtü) beş sözcükte ise /k/ ünsüzünün korunduğu (kak > kak, kerü > keri, kenzi > kendirik, kepi- > kepir, kes > kes) tespit edilmiştir.
Talk to us
Join us for a 30 min session where you can share your feedback and ask us any queries you have
Similar Papers
More From: Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi
Disclaimer: All third-party content on this website/platform is and will remain the property of their respective owners and is provided on "as is" basis without any warranties, express or implied. Use of third-party content does not indicate any affiliation, sponsorship with or endorsement by them. Any references to third-party content is to identify the corresponding services and shall be considered fair use under The CopyrightLaw.