Abstract
“Esahhu’l-esânîd (isnadların en sahihi)” ya da “silsiletü’z-zeheb (altın zincir)” terimleri hadis ilminde, tamamı güvenilirlik açısından en yüksek derecede olan ravilerden meydana gelen isnadlara verilen isimlerdir. “Güvenilirlik açısından en yüksek derecede olan raviler”in nasıl belirleneceği ise tartışmalı bir konudur. Zira hadis ilmiyle uğraşan her âlimin ravileri değerlendirme kriteri farklıdır. Bazı hadis âlimlerine göre isnadların en sahihi “Zührî an Sâlim an İbn Ömer” senedidir. Bu senedde yer alan isimlerden biri, Halîfe Ömer b. el-Hattâb’ın torunu ve tâbiîn döneminin büyük âlimi Sâlim b. Abdullah b. Ömer (v. 106/725) iken; diğeri ise yine aynı dönemde pek çok ilim dalındaki yetkinliğiyle öne çıkan İbn Şihâb ez-Zührî’dir (v. 124/742). Kendisinden rivayet nakleden pek çok ravi bulunmasına karşın, Sâlim b. Abdullah’ın ilminden asıl istifade eden ve bunun sonraki nesillere aktarılmasını sağlayan kişi ez-Zührî olmuştur. Bu iki ismin hadis ilmindeki otoritelerinin yanı sıra hem ravi kimliklerine hem de aralarındaki ilişkiye duyulan güven, onların “en güvenilir isnadlardan biri”nin ravileri olmalarını sağlamıştır.
Talk to us
Join us for a 30 min session where you can share your feedback and ask us any queries you have
Schedule a callSimilar Papers
Disclaimer: All third-party content on this website/platform is and will remain the property of their respective owners and is provided on "as is" basis without any warranties, express or implied. Use of third-party content does not indicate any affiliation, sponsorship with or endorsement by them. Any references to third-party content is to identify the corresponding services and shall be considered fair use under The CopyrightLaw.
