Abstract
İktisat literatüründe iktisat politikaları bağlamında faiz ile enflasyon arasındaki ilişkinin yönü konusunda bir konsensüs sağlanamamıştır. Türkiye ekonomisinde son dönemlerde görülen yüksek enflasyon oranlarının yanı sıra nominal faizlerin de artan bir trende sahip olması dolayısıyla, çalışmada Türkiye ekonomisi için enflasyon ve nominal faiz oranları arasındaki ilişki asimetrik olarak incelenmiştir. Bu noktada, çalışmada enflasyon ve faiz arasında uzun dönemde doğrusal olmayan ilişkilerin var olma ihtimali nedeniyle 2004:01-2018:05 veri dönemi için doğrusal olmayan sınır testi yaklaşımı (NARDL) kullanılmıştır. Enflasyon oranının belirlenmesinde etkili olabilen döviz kuru ve bütçe dengesi de kontrol değişken olarak modele dâhil edilmiştir. Analiz bulgularına göre, değişkenler arasında uzun dönem asimetrik bir eşbütünleşme ilişkisinin var olduğu tespit edilmiştir. Enflasyon ile nominal faiz oranları arasında kısa dönemde simetrik, uzun dönemde asimetrik bir ilişki olduğu sonucuna ulaşılmıştır. Bütçe dengesi ile enflasyon arasındaki ilişki incelendiğinde ise Ricardocu görüşü destekler nitelikte bulgulara ulaşılmıştır.
Highlights
İktisat yazınında, iktisat politikaları bağlamında faiz ile enflasyon arasındaki ilişkinin yönü konusunda bir uzlaşma sağlanamamıştır
There is no consensus on the direction of the relationship between interest and inflation in the context of economic policies
The exchange rate and the budget balance, which can be effective in determining the inflation rate, are included in the model as control variables
Summary
Bir ekonomide enflasyon ve faiz gibi makroekonomik değişkenlerin varlığı ekonomik büyümenin önünde önemli bir engeldir. Çalışmada Johansen eşbütünleşme yöntemi kullanılmıştır ve faiz oranı ile enflasyon arasında uzun dönemli ilişkinin olduğu belirlenmiştir ve Fisher hipotezi geçerliliği kabul edilmiştir. Enflasyon ve faiz oranı arasındaki ilişkiyi dinamik en küçük kareler yöntemini ve Markov-Switch modeli ile de enflasyondaki değişmeleri karakterize eden Evans ve Lewis (1995) Ocak 1947 – Şubat 1987 dönemi için yaptığı çalışmada tüketici fiyat endeksi ile reel faiz oranı arasında ilişki tespit edilmiştir. Test sonucunda ise hem Fisher Hipotezi hem de UIP Hipotezi için enflasyon ve faiz oranı arasında uzun dönemli bir ilişki olduğu saptanmıştır. Uyarlanmış beklentiler varsayımı çerçevesinde Türkiye ekonomisi için 1990-2005 yılları arasında aylık verileri kullanarak enflasyon ile nominal faiz oranı için ise hazine iskontolu yıllık bileşik faiz oranı arasındaki ilişkiyi inceleyen Bolatoğlu (2006), Fisher Etkisinin geçerlini kabul etmiştir. 1978-2003 arasında çeyreklik veriler ile fraksiyonel bütünleşme (fractional integration) ve Engle-Granger Eşbütünleşme yöntemini kullanan Turgutlu (2004), EngleGranger eş bütünleşme yönteminde Fisher Hipotezi reddedilirken fraksiyonel Eşbütünleşme yöntemi ile Fisher Hipotezi doğrulanmıştır
Sign-in/Register to view highlights & summary Sign-in/Register to access full text options 
Free) 
Talk to us
Join us for a 30 min session where you can share your feedback and ask us any queries you have
Schedule a call
