Employee happiness in sports businesses

Abstract

Çalışan mutluluğu kavramı, örgütsel davranış alanında güncel konulardan biridir. Türkçe literatürde çok yeni bir kavram olmakla beraber; spor işletmelerinde çalışan mutluluğunu incelemeye yönelik daha önce böyle bir çalışmaya rastlanılmamış olması, çalışmamızın özgün tarafını oluşturmaktadır. Bu çalışmanın amacı spor işletmelerinde demografik değişkenler ile çalışan mutluluğu arasındaki ilişkiyi incelemektir. Bu amaç doğrultusunda İstanbul’da faaliyet gösteren dört farklı özel spor işletmesinin 115 çalışanı çalışmaya gönüllü olarak katılmışlardır. Araştırma tarama modelindedir. Birinci bölümde katılımcılara demografik bilgilerden oluşan sorular sorulmuştur. İkinci bölümde ise, daha önce geliştirilen (Hills ve Argyle), bir yüksek lisans tezinde kullanılan (Akdeniz, 2016) Çalışan Mutluluğu Ölçeği kullanılmıştır. Bu tez çalışması için güvenirlik analizi ayrıca yapılmıştır. Katılımcıların kişisel bilgilerinin dağılımlarının belirlenmesi için yüzde (%) ve frekans testleri yapılmıştır. Verilerin normal dağılıma sahip olup olmadığının belirlenmesi için Kolmogorov-Smirnov normallik testi uygulanmıştır. Bunun sonunca Çalışan Mutluluğu Ölçeğinin normal dağılım gösterdiği tespit edilmiştir. (p<0.05). Buna göre α = 0.05 anlamlılık düzeyinde 2 değişkenli veriler için Bağımsız t testi, ikiden fazla değişkenler için ise Tek Yönlü Varyans (ANOVA) testi uygulanmıştır. Bulgulardan elde edilen sonuçlara göre; cinsiyet, medeni durum, çalışma şekli (kadrolu, sözleşmeli, yarı zamanlı) ve maaş değişkenlerinin çalışan mutluluğunda anlamlı fark yaratmadığı görülmüştür (p>0.05). Yaş değişkenine göre göre çalışan mutluluğu ölçeğine katılım oranları incelendiğinde 26 yaş ve üstü çalışanların yaşı daha küçük çalışanlara göre daha yüksek düzeyde görüş bildirdikleri bulgusuna ulaşılmıştır. (t=-2,486; p=0,014<0,050) Öğrenim düzeyi değişkenine göre çalışan mutluluğu ölçeğine katılım oranları incelendiğinde ise önlisans, lisans ve yüksek lisans mezunlarınn lise mezunlarına göre daha yüksek düzeyde görüş bildirdikleri görülmüştür (t=-2,352; p=0,020<0,050). Çalışmamız bu sonuçları itibariyle, örgütsel davranış alanında negatif kavramları ifade eden üretkenlik karşıtı davranışlar, örgütsel sapma ile örgütsel intikam (öç alma) eğilimi gibi konularla benzerlik göstermektedir. Çünkü bazı çalışmalara göre; kurumda yaş, eğitim düzeyi ve pozisyon yükseldikçe negatif davranışlar azalmaktadır, bizim çalışmamızda da yaş ve öğrenim düzeyi arttıkça çalışan mutluluğu artmaktadır.