Emoties in het kwadraat

W Frijhoff

doi:10.18352/bmgn-lchr.6403

Abstract

Willem Frijhoff, Emotions squaredOne can only approve of Catrien Santing’s and Marjan Schwegman’s plea to pay more attention to emotions in the public sphere as a political factor. Their argument concurs with the growing international trend for research into emotionology, emotional culture and emotional regimes. Although I support their argument, I wish to contend that it should involve two more steps. Firstly, emotions cannot properly be understood as agents of change without an analysis of the interference between the agent’s psyche and their public expression. Secondly, as psyche-bound phenomena, emotions in history easily interfere with the historian’s own emotions. In fact, most historical research involves an emotional commitment from the historian. He/she must discern how far his own emotions may be intertwined with his analysis of historical emotions, and use his historical metier to achieve a conscious and always critical mixture of involvement and distance. This article is part of the forum 'Debat over emoties'.

Highlights

En dat niet alleen in Nederland, want van de door Santing genoemde buitenlanders houden sommigen, zoals Jean Delumeau over de angst, de schuld en het geluksgevoel, zich veeleer met collectieve gevoelens en mentaliteiten bezig dan met emoties in strikte zin, en eigenlijk geldt dat voor veel emotieonderzoek
Is het wel mogelijk particuliere emoties en publiek leven te scheiden? Wie dat niet wil komt bijna automatisch terecht in een biografische of althans een persoonsgerichte benadering, zoals uit de bijdrage van Marjan Schwegman valt te lezen
Het bijzondere van die persoon was dat hij door zijn tot extremismen geneigde persoonlijkheidsstructuur in beide levensfasen die toorn ook actief in de publieke ruimte wist in te zetten: in het nog overwegend remonstrantse en lutherse Woerden om de publieke machtsovername door de orthodoxe factie van de gereformeerden te legitimeren, in Nieuw Nederland om de tegenstanders van de WIC-strategie een politieke en ideologische onderbouwing te verschaffen

Summary

Introduction

Historici die zich als historicus daadwerkelijk analytisch (dus niet alleen in de vorm van theoretisch spel, vanuit literair perspectief of om een verhaal narratief te vervolledigen) met emoties hebben bezig gehouden, zijn zeldzaam.

Results

Conclusion