Abstract

In this article the author uses the method of philosophical exegesis for the Parable of the Sower and for Jesus ‘answer to the disciples question’ regarding the metaphorical nature of His teachings. The idea of this exegesis is such that biblical symbols are paralleled with philosophical and anthropological concepts. The anthropological project derived from the results of this interpretation is then confronted in two of its details with F. Ebner’s concept of word and D. von Hildebrand’s description of depth. This juxtaposition shows the possibilities of anthropological reflection engendered from a philosophical reading of Bible.

Highlights

  • Pomysł i zarys takiej egzegezy pojawia się na początku katechez Jana Pawła II Mężczyzną i niewiastą stworzył ich pod na

  • Dając wyżek: Istotne i nieistotne w nauce, O podziwie i zdumieniu w matematyce i fizyce, Miłość seksualna, Pomazaniec, Krajobraz winy

  • Powinna wskazać na możliwe procesy, które to uwewnętrznianie się człowieka blokują, przeciwdziałają mu, szkodzą, ale nie jest jej rzeczą identyfikować te procesy z tym, co stoi za symbolem „wydziobywania ziarna” – konkretnym działaniem Złego we wskazanych przez nią obszarach ludzkich zachowań

Read more

Summary

Trzy ilustracje

Marian Grabowski – ur. 1951, profesor filozofii, zajmuje się aksjologią nauki i antropolozwą antropologii adekwatnej. Autor ksiącie jest ona interpretacją biblijnego tekstu za pomocą pojęć wziętych z filozofii człowieka. W przedstawionej poniżej filozoficznej egzegezie początku nauczania Jezusa o królestwie badany słownik jest zasadniczo trójelementowy. Taka metoda interpretacji nie tylko stosuje się do źródeł, jakimi są równolegle prowadzone zapisy kronikarskie, jak Ewangelie synoptyczne w ich pamiętnikarskim aspekcie, ale także do sprawozdań z nauczania Jezusa. Spróbujmy wykładni komplementarnej w odniesieniu do Przypowieści o siewcy, którą Jezus otwiera swoje nauczanie o królestwie. Pojawia się on jako istota uboga duchem, której przeznaczeniem jest udział w rzeczywistości, do której z natury nie przynależy. Człowiek zjawia się w Przypowieści o siewcy jako istota, która mimo wszelkich trudności jest zdolna do prawdziwego słuchania. Co się dzieje, gruntuje w tym, co jest dosłowne, faktyczne, ale równocześnie faktyczność i dosłowność przekracza. Zostanie przejęte nie tylko w porządku ludzkiej umiejętności słuchania i rozumienia, ale dotknie serca szlachetnego i dobrego

Ilustracja pierwsza
Łukasz słowo Boże
Objaśnienie Jezusa
Ilustracja trzecia

Talk to us

Join us for a 30 min session where you can share your feedback and ask us any queries you have

Schedule a call

Disclaimer: All third-party content on this website/platform is and will remain the property of their respective owners and is provided on "as is" basis without any warranties, express or implied. Use of third-party content does not indicate any affiliation, sponsorship with or endorsement by them. Any references to third-party content is to identify the corresponding services and shall be considered fair use under The CopyrightLaw.