Abstract

Kenevir lifi tarih boyunca tekstil materyallerinde doğal elyaf olarak kullanılmış, zaman içinde önemini kaybetmiştir. Ancak son yıllarda, tekstilde biyobozunurluğun ve sürdürülebilirliğin önem kazanması ile alternatif doğal liflerin önemi de oldukça artmıştır. Kenevir bitkisinin kontrollü ekiminin serbest bırakılması ile bu lifin tekstilde kullanım olanakları yeniden araştırılmaya başlanmıştır. Bu çalışmada, kenevir dokuma kumaşın enzimlerle ön işlem olanakları araştırılmıştır. NaOH, H2O2 ve α-amilaz, pektinaz, lakkaz enzimleri uygulanarak üç farklı yönteme göre ön terbiye sonrası kumaş performans özellikleri karşılaştırılmıştır. Yöntem 1’de amilaz ile haşılı sökülen kumaş, NaOH ile hidrofilleştirilip ardından H2O2 ile ağartılmıştır. Yöntem 2’de haşılı sökülen kumaş, pektinazla hidrofilleştirilip ardından H2O2 ile ağartılmıştır. Yöntem 3’de kumaş, Yöntem 2’ye göre hidrofilleştirilip ardından lakkazla işleme tabi tutulmuştur. Kumaşların hidrofiliteleri, renk koordinatları, sarılık indeksleri, mukavemetleri, uzamaları ve buruşmazlık açıları değerlendirilmiştir. En iyi hidrofilite (1,46 s) Yöntem 2 sonrası elde edilmiştir. Enzimatik işlemler sonrası, renklendirme öncesi uygun kumaş zemin renginin elde edilebilmesi için optimizasyon gerekliliği ortaya çıkmıştır. İşlemler kumaşların kopma mukavemetinde ve uzamasında önemli bir değişim meydana getirmemiştir. Yöntem 1’e göre işlem gören kumaşların en yüksek buruşmazlık açısına (78°) sahip olduğu görülmüştür. Sonuç olarak kenevir elyafın yakın gelecekte öneminin tekrar artacağı ve endüstriyel tekstil uygulamalarında kullanım potansiyelinin olduğu söylenebilir.

Full Text
Published version (Free)

Talk to us

Join us for a 30 min session where you can share your feedback and ask us any queries you have

Schedule a call