Abstract
Celem artykułu jest przedstawienie wyników badań własnych i innych autorów dotyczących warunkowego umorzenia postępownia karnego i jego efektywności w postępowaniu przygotowawczym i jurysdykcyjnym w przedmiocie zastosowania niniejszej instytucji. Prezentację wyników badań własnych przeprowadzono za pomocą czynników zwiększających i zmniejszających badaną efektywność, opisujących tytułową badawczą problematykę w ujęciu prawa materialnego i prawa procesowego z uwzględnieniem ustawy z 27 września 2013 r. o zmianie ustawy – Kodeks postępowania karnego oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. 2013, poz. 1247). Wybór niniejszych czynników został dokonany przez analizę obowiązujących przepisów prawnych, krytyczny przegląd literatury przedmiotu oraz wyniki analizy badań własnych 405 spraw wylosowanych metodą losowania zespołowego wieloetapowego, dotyczących efektywności instytucji warunkowego umorzenia postępowania karnego, opatrzonych sygnaturą postępowań prowadzonych w 6 powszechnych jednostkach organizacyjnych sądownictwa należących do obszaru właściwości Sądu Okręgowego w Krakowie i wszczętych w okresie od 1 lipca 2003 r. do 1 lipca 2009 r., z punktu widzenia 5 sytuacji procesowych związanych ze sposobem zakończenia okresu próby. Tytułowa problematyka została przedstawiona poprzez kolejne etapy postępowania karnego.
Highlights
Analiza wyników badań własnych odnoszących się do stosowania badanej instytucji wskazuje, po pierwsze, na postulat własny wyboru restytucji jako zasady w sposobie nakładania zobowiązania do naprawienia szkody na oskarżonych utrzymywanych przez inne osoby w wyroku warunkowo umarzającym postępowanie karne
The aim of this article is to present the effectiveness of preparatory and jurisdiction proceedings in the application of conditional discontinuation of the criminal proceedings institution
The analysis has been based on factors that increase and reduce effectiveness of its application, results reported in literature, in light of the amendments to the Polish criminal procedure of 27 September 2013 and results of own research
Summary
W badaniach własnych 405 spraw dotyczących efektywności warunkowego umorzenia postępowania karnego mierzono przedmiotową efektywność z punktu widzenia sposobu zakończenia okresu próby; poprzedzono je analizą w szczególności wyników badań przeprowadzonych przez Andrzeja Zolla[11], a także Mikołaja Leonieniego i Wojciecha Michalskiego[12] w pełnym zakresie tytułowej problematyki, przez Arnolda Gubińskiego i Zenona Welfelda[13], jak również przez Witolda Ciechanowicza[14] w zakresie kształtu orzeczenia warunkowo umarzającego postępowanie karne w trakcie obowiązywania kodyfikacji karnych z 1969 r. Celem artykułu jest przedstawienie wyników badań własnych i innych autorów dotyczących warunkowego umorzenia postępownia karnego i jego efektywności w postępowaniu przygotowawczym i jurysdykcyjnym w przedmiocie zastosowania niniejszej instytucji.
Sign-in/Register to view highlights & summary Sign-in/Register to access full text options 
Talk to us
Join us for a 30 min session where you can share your feedback and ask us any queries you have
Schedule a callDisclaimer: All third-party content on this website/platform is and will remain the property of their respective owners and is provided on "as is" basis without any warranties, express or implied. Use of third-party content does not indicate any affiliation, sponsorship with or endorsement by them. Any references to third-party content is to identify the corresponding services and shall be considered fair use under The CopyrightLaw.
