Dwory i pałace powiatu poddębickiego jako potencjał rozwoju turystyki uzdrowiskowej

Abstract

Rozwój funkcji uzdrowiskowej w Uniejowie zainicjował aktywizację funkcji turystycznych w całym regionie. Ważną rolę w kształtowaniu turystycznej atrakcyjności obszarów uzdrowiskowych mogą odgrywać dwory, zamki i pałace. Są to obiekty charakterystyczne, wyposażone w sens i znaczenie, często odznaczające się indywidualnymi cechami architektonicznymi. Ponadto, wykazują one podatność adaptacyjną na nowe funkcje, zwłaszcza z zakresu spa i welness, które uznać należy za wspomagające dla turystyki uzdrowiskowej. Niniejszy artykuł koncentruje się na analizie (ilościowej i jakościowej) dworów, zamków i pałaców w powiecie poddębickim. Analiza dotyczy rozmieszczenia obiektów, a także oceny ich wartości architektonicznych oraz stopnia zachowania i/lub przetworzenia. Uzupełnieniem badań jest identyfikacja istotnych elementów dziedzictwa niematerialnego, które mogą być postrzegane, jako ważne dla tożsamości miejsca (i/lub regionu) oraz znaczące dla kształtowania innowacyjnych produktów turystycznych. Wyniki badań pozwoliły ocenić ogólną kondycję zasobu kulturowego, jakim są dwory, zamki i pałace powiatu. Dokonano oceny poszczególnych obiektów pod kątem ich turystycznej atrakcyjności, klasyfikując je w 4 grupach: o wybitnym, znaczącym, umiarkowanym oraz znikomym potencjale turystycznym. Na zakończenie, opracowano rekomendacje w zakresie zarządzania obiektami i zespołami dworskimi regionu, z uwzględnieniem potrzeb ochrony dziedzictwa kulturowego oraz rozwoju gospodarczego obszaru.