Abstract
Artykuł opisuje zmiany w duszpasterstwie Kościoła uwarunkowane zmianami w zakresie opinii teologów katolickich na temat losu dzieci, które zmarły bez chrztu. W okresie, w którym dominujące opinie o losie dzieci zmarłych bez chrztu mówiły o piekle lub przynajmniej pozbawieniu uszczęśliwiającej wizji Boga, niemożliwe było głoszenie Dobrej Nowiny o zbawieniu w Jezusie Chrystusie. II Sobór Watykański dał decydujące impulsy do zmiany opinii teologicznej w omawianej kwestii. Obecnie teologowie katoliccy podkreślają nadzieję na zbawienie dzieci, które zmarły bez chrztu. Podstawą tej nadziei są: powszechna zbawcza wola Boga, miłość Jezusa do dzieci, śmierć Chrystusa za wszystkich, nieograniczone miłosierdzie Boga, który w sposób znany tylko sobie może podarować zbawienie dzieciom zmarłym bez chrztu. Inspirowane przez II Sobór Watykański zmiany w prawodawstwie kościelnym oraz obrzędy liturgiczne odnowione na podstawie nauczania soborowego pozwalają aktualnie pochować nieochrzczone niemowlęta i celebrować obrzęd chrześcijańskiego pogrzebu przewidziany dla nich, a także odprawić mszę świętą specjalnie przygotowaną na taką okazję. Wszystkie te argumenty pozwalają głosicielom słowa Bożego zwiastować Dobrą Nowinę rodzicom opłakującym utratę dziecka, które zmarło bez chrztu.
Sign-in/Register to access full text options 
Free) 
Talk to us
Join us for a 30 min session where you can share your feedback and ask us any queries you have
Schedule a call
