During COVID-19 Pandemic Process the Relationship of Mothers with Their Children and Prevention Levels for Home Accidents

Abstract

Araştırmanın amacı, pandemi sürecinde annelerin ev kazalarının önlenmesine yönelik aldıkları güvenlik önlemlerini tanımlama düzeyleriyle, ebeveyn çocuk ilişkisinin niteliği arasında ilişki olup olmadığının, ayrıca ilişki varsa bu ilişki düzeyine annelerin eğitim düzeyi ve çalışma durumlarının etkisinin ne düzeyde olduğunun incelenmesidir. Araştırma, nicel araştırma deseniyle oluşturulmuş ve korelasyon araştırması yöntemi kullanılarak gerçekleştirilmiştir. Aynı zamanda betimsel araştırma tekniklerinin kullanıldığı sonuçlara da yer verilmiştir. Araştırmada veri toplama aracı olarak “0–6 Yaş Çocuklarda Annenin Ev Kazalarına Yönelik Güvenlik Önlemlerini Tanımlama Ölçeği” ile “Ebeveyn-Çocuk İlişkisi Ölçeği” kullanılmıştır. Araştırmaya 80 anne katılmıştır. Pandemi sürecinde annelerin ev kazalarının önlenmesine yönelik aldıkları güvenlik önlemleri düzeylerinin yüksek olarak belirlenmiştir. Pandemi sürecinde annelerin çocuklarıyla olan ilişki düzeyleri de ilişkinin niteliği de yüksek olarak belirlenmiştir. Annelerin ev kazalarının önlenmesine yönelik aldıkları güvenlik önlemlerini tanımlama düzeyleriyle ebeveyn çocuk ilişkisinin niteliği arasında anlamlı ilişki bulunamamıştır. Annelerin eğitim düzeyleriyle anne-çocuk ilişkisi arasında orta seviyede, negatif ve anlamlı ilişki olduğu bulunmuştur. Annelerin çalışma durumlarıyla ev kazalarının önlenmesine yönelik aldıkları güvenlik önlemlerini tanımlama düzeyleri ve ebeveyn çocuk ilişkisinin niteliği arasında anlamlı ilişki olmadığı belirlenmiştir. Yapılan araştırma sonucunda annelerin çocuklarıyla ilişkisi ve aldıkları güvenlik önemlerinin yüksek düzeyde tespit edilmiş olması, muhtemel uzun vadeli olumsuz etkilerin çalışma yapılan gruptaki anneler ve çocukları için olmayabileceği ya da daha az düzeyde olabileceği şeklinde ifade edilebilir.