Abstract

Tragedya antik Yunan’dan Rönesans’a ve modern çağa kadar teorisyenler tarafından çalışılmış ve yeniden yorumlanmıştır. Hans Thies Lehmann son kitabı Tragedy and Dramatic Theatre (2016) adlı özgün eserinde tragedyanın yüklendiği görevi analiz eder. Onun ayrıntılandırdığı çalışmasında, Lehmann tragedya dönemlerini predramatik, dramatik ve postdramatik olarak sınıflandırır. 21. Yüzyılın başlangıcında dramatik ve postdramatik tragedyalar Sarah Kane, Mark Ravenhill ve Simon Stephens’ın oyunlarında yerlerini almıştır. Dört günde yazılan Simon Stephens’ın oyunu Motortown dramatik ve postdramatik tragedyaların özelliklerini sunar. Birbirleriyle yapısal bağı olan oyun sekiz sahneden oluşur fakat Stephens monologları tercih ederek hiyerarşik yapıyı bozar ve dramatik metin özelliğinden ayrılır. Performansın sahneleme yapısı oyunun başındaki yapılan “oyun dekor kullanılmaksızın sahnelenmesi gerekir” açıklamayla yapı bozumuna uğratılır. Bu noktada oyunda geleneksel anlamda fiziksel eylemi ve acıyı göstererek dramatik tiyatroda ki tragedya anlayışına ve postdramatik tiyatroda geleneksel olmayan şekilde hiyerarşinin yıkılması ve gerçeğin kırılması özelliklerini betimleyen yeni bir bakış açısı getirir. Bu çalışma Simon Stephens’ın çağdaş performansında, dramatik ve postdramatik tiyatronun özelliklerinin nasıl belirlendiğini ve dramatik ve postdramatik tragedya unsurlarının nasıl deneyimlendiğini analiz eder.

Full Text
Published version (Free)

Talk to us

Join us for a 30 min session where you can share your feedback and ask us any queries you have

Schedule a call