Abstract
Liczne badania pokazują, że dopamina jest ważnym regulatorem kontroli motorycznej. Prawidłowe funkcjonowanie tej regulacji zależy od odpowiedniego stężenia dopaminy w prążkowiu. W artykule omówiono interakcję pomiędzy korą mózgową (obszar przedmotorowy i ruchowy) a układem pozapiramidowym, z możliwą rolą w tym zjawisku zarówno neuronów GABAergicznych, jak i glutaminergicznych. Ważną rolę dopaminy w tym mechanizmie podkreślono wykorzystując wiedzę kliniczną pochodzącą z badań pacjentów z chorobą Parkinsona, u których drastyczne obniżenie poziomu dopaminy w układzie pozapiramidowym powoduje istotne upośledzenie ich czynności motorycznych. Zmiany te można przypisać obniżonemu tempu syntezy dopaminy, co z kolei prowadzi do wyraźnego obniżenia poziomu dopaminy w prążkowiu. Z drugiej strony, zwiększona aktywność fizyczna, w szczególności długotrwale powtarzane ćwiczenia, wpływając na poziom testosteronu i BDNF, może aktywować hydroksylazę tyrozynową, a tym samym podnieść poziom dopaminy w układzie nigrostriatalnym. W konsekwencji zmiany te mogą prowadzić do poprawy sprawności ruchowej zarówno osób zdrowych, jak i pacjentów z chorobą Parkinsona.
Sign-in/Register to access full text options 
Free) 
Talk to us
Join us for a 30 min session where you can share your feedback and ask us any queries you have
Schedule a call
