Does the Surgical Approach Have an Impact on Treatment Outcomes and Complications in The Surgical Treatment of Pediatric Supracondylar Humeral Fractures?

Abstract

Amaç: Suprakondiler humerus kırıklarının (SKHK) cerrahi tedavisinde farklı tedavi yöntemleri ve cerrahi kesiler, distal parçanın yer değiştirme yönüne ve cerrahın deneyimine bağlıdır. Bu çalışmanın amacı, SKHK tedavi sonuçlarını ve komplikasyonları kapalı redüksiyon perkütan çivileme (KRPÇ) ile açık cerrahide cerrahi insizyon tipine göre karşılaştırmak ve bu sayede ideal yaklaşımı belirlemektir. Gereç ve Yöntemler: 142 (% 63,4) erkek ve 82 (% 36,6) kadın, yaş ortalaması 5,95 ± 2,79 yıl (1-13 yaş) olan toplam 224 hasta retrospektif olarak incelendi. Gartland sınıflandırmasına göre 58'i (% 25,8) Tip 2, 166'sı (% 74,2) Tip 3 idi. Çalışmaya dahil edilen hastaları medial, lateral, posterior insizyon ve KRPÇ ile ameliyat edilenler olmak üzere dört gruba ayırdık. Bulgular: En sık görülen komplikasyonlar: nörolojik defisit (n: 34,% 15.1), skarlaşma (n: 32,% 14.2), subkutan iğne migrasyonu (n: 24,% 10.2), cubitus varus (n: 20,% 8.9) ), çivi dibi enfeksiyonu (n: 15,% 6,6), fleksiyon kısıtlaması (n: 13,% 5,8), ekstansiyon kısıtlaması (n: 12,% 5,3), miyozit ossifikans (n: 12,% 5,3) ve kübitus valgus (n: 5,% 2,29). Açık redüksiyon internal fiksasyon uygulanan grup ile kapalı redüksiyon perkütan çivileme grubu arasında komplikasyonlar açısından farklılıklar olduğu belirlendi. Sonuç: Kapalı redüksiyon perkütan çivileme ve açık cerrahi grupları arasında fonksiyonel sonuçlar arasında fark yoktur. Redüksiyon kapatılamayan hastalarda cerrahın tecrübesine ve tercihine bağlı olarak açık cerrahi kesiler tercih edilebilir.