Discourses Used by Radovan Karadzic in the Securitization Policy about the Bosnia War

Abstract

Çalışmada, 1992-1995 yılları arasında yaşanan Bosna Savaşı döneminde Bosnalı Sırpların siyasi lideri konumunda olan Radovan Karadziç’in güvenlikleştirme siyasetinde kullandığı söylemler incelenmiştir. Kavramsal çerçeve olarak güvenlik konularının sosyal, siyasal ve söylemsel bir inşa süreci sonucunda oluşturulmasını ele alan güvenlikleştirme yaklaşımının kullanıldığı çalışmada, Karadziç’in Bosna Savaşına dair güvenlikleştirme siyasetinde hangi söylemlere başvurduğunu, politikalarını hangi iddialar üzerinden meşrulaştırmaya çalıştığını araştırmak amaçlanmıştır. Çalışmada nitel araştırma yöntemi ve bu araştırma yöntemine ait bir araştırma deseni olan durum (örnek olay) çalışması kullanılarak Karadziç’in söylem ve politikaları detaylıca ele alınmış, temel veri toplama aracı olarak Eski Yugoslavya Uluslararası Ceza Mahkemesi arşiv kayıtlarına başvurulmuştur. İncelenen veriler ışığında, Bosna-Hersek’in bağımsızlığını Bosnalı Sırplar için bir güvenlik sorunu olarak ilan eden Karadziç’in Bosna-Hersek topraklarında etnik olarak homojen bir Sırp devleti kurma amacını meşrulaştırmak için üç farklı güvenlik tehdidi söylemi kullandığı sonucuna ulaşılmıştır. Bunlardan birincisi, İzzetbegoviç yönetiminin Bosna-Hersek’te bir İslami rejim kurmayı hedeflediğini ve bu bağlamda Bosna-Hersek’in “İslami terörün” Avrupa’ya açılan kapısı haline geleceğini ileri süren İslami fundementalizm tehdidi söylemidir. Karadziç bir diğer tehdit söyleminde, İzzetbegoviç yönetimini ve Boşnakları tarihin çeşitli dönemlerinde Sırpların düşmanlarının safında yer alan iç düşmanlar olarak ilan etmek için Osmanlı dönemi ‘Türk işgaline’ dair Sırp milliyetçi anlatısından yararlanmıştır. Sırp lider son olarak, Hırvatları II. Dünya Savaşı döneminde kurulan Hırvat Ustaşa rejimi ile özdeşleştirmek üzere kurgulanan ve II. Dünya Savaşına dair Sırp toplumsal hafızasını etkili bir biçimde kullanan tehdit söylemi inşa etmiştir.