Abstract
A wholesaler of petroleum products is prohibited in terms of section 12(2)(c) of Regulation 287 of the Petroleum Products Act, No. 120 of 1977, to own a retail licence for purposes other than that of training. As a result, petroleum companies make use of franchises to sell their products. The concept of a franchise is based on the principle that a franchisee obtains the franchise of an existing, often prosperous, business from a franchisor, and then operates the business under the banner of this franchise. The franchisee pays the franchisor franchise fees as consideration for certain items or privileges obtained. This article investigates the deductibility of franchise fees in terms of the current South African Income Tax Act, No. 58 of 1962 and includes an evaluation of Australian Income Tax Act sections that might offer deduction possibilities for franchise fees if applied within a South African context.
Highlights
Ingevolge afdeling 12(2)(c) van Regulasie 287 van die Wet op Petroleumprodukte, nr. 120 van 1977, word ‘n groothandelaar van petroleumprodukte verbied om ‘n kleinhandelslisensie te besit anders as vir doeleindes van opleiding
Die gevolg hiervan is dat petroleummaatskappye van franchisehouers gebruik maak om hul vulstasies en geriefswinkels namens hulle te bedryf, aangesien die franchisehouers toegelaat word om kleinhandelslisensies vir besigheidsdoeleindes te besit
Die artikel stel ondersoek in na die inkomstebelastinghantering van aanvangsfranchisefooie wat deur die franchisehouers in die Suid-Afrikaanse petroleumbedryf betaalbaar is kragtens die huidige Suid-Afrikaanse Inkomstebelastingwet, nr. 58 van 1962 (Inkomstebelasting-wet). ‘n Addisionele ondersoek na die inkomstebelastinghantering van franchisefooie in die ontwikkelde ‘eerstewêreldland’, Australië, word gedoen ten einde vas te stel of hierdie land van enige inkomstebelastingbeginsels of -praktyke gebruik maak wat binne ‘n Suid-Afrikaanse konteks van nut kan wees om franchisefooie op ‘n korrekte en deursigtige wyse vir inkomstebelastingdoeleindes te hanteer
Summary
Ingevolge afdeling 12(2)(c) van Regulasie 287 van die Wet op Petroleumprodukte, nr. 120 van 1977, word ‘n groothandelaar van petroleumprodukte verbied om ‘n kleinhandelslisensie te besit anders as vir doeleindes van opleiding. Die gevolg hiervan is dat petroleummaatskappye van franchisehouers gebruik maak om hul vulstasies en geriefswinkels namens hulle te bedryf, aangesien die franchisehouers toegelaat word om kleinhandelslisensies vir besigheidsdoeleindes te besit. Alhoewel die onderwerp onder bespreking as relevant beskou word, is daar tot op hede min studies hieroor beskikbaar, met die gevolg dat hierdie artikel op huidige regspraak en wetgewing fokus en dus poog om hierdie gaping te oorbrug. ‘n Addisionele ondersoek na die inkomstebelastinghantering van franchisefooie in die ontwikkelde ‘eerstewêreldland’, Australië, word gedoen ten einde vas te stel of hierdie land van enige inkomstebelastingbeginsels of -praktyke gebruik maak wat binne ‘n Suid-Afrikaanse konteks van nut kan wees om franchisefooie op ‘n korrekte en deursigtige wyse vir inkomstebelastingdoeleindes te hanteer. Suid-Afrikaanse inkomstebelasting-wetgewing toon verskeie ooreenkomste met dié van Australië vanweë die feit dat dit sy oorsprong aan die New South Wales Act van 1895 te danke het. Australië word as ‘n geskikte land beskou in die soeke na beginsels en praktyk wat ‘n struktuur kan skep waarbinne franchisefooie doeltreffend vir inkomstebelastingdoeleindes hanteer kan word
Sign-in/Register to view highlights & summary Sign-in/Register to access full text options 
Talk to us
Join us for a 30 min session where you can share your feedback and ask us any queries you have
Schedule a callDisclaimer: All third-party content on this website/platform is and will remain the property of their respective owners and is provided on "as is" basis without any warranties, express or implied. Use of third-party content does not indicate any affiliation, sponsorship with or endorsement by them. Any references to third-party content is to identify the corresponding services and shall be considered fair use under The CopyrightLaw.
