Determination of physicochemical conditions and role of fluids in evolution of Geysour granitoid (eastern Gonabad), using biotite mineral chemistry

Abstract

توده گرانیتوئیدی گیسور با سن کرتاسه پایینی از گرانودیوریت، آنکلاوهای میکروگرانولار مافیک و سیل میکروگرانیت تشکیل‌شده است. کانی‌های اصلی این سنگ‌ها عبارتند از پلاژیوکلاز، کوارتز، ارتوکلاز و بیوتیت. بیوتیت­های نمونه های گرانودیوریت و آنکلاوها در گروه I و گروه بیوتیت­ های آهن­ دار قرار دارند و بیوتیت­ های نمونه ­های میکروگرانیت در گروه I و گروه بیوتیت ­های منیزیم ­دار قرار می­ گیرند. دمای تشکیل بیوتیت ­ها در گرانودیوریت 653 تا 732 درجه سانتی‌گراد ، آنکلاو 631 تا 724 درجه سانتی‌گراد و در میکروگرانیت 689 تا 732 درجه سانتی‌گراد است. همچنین مقدار فشار متوسط برای گرانودیوریت و آنکلاو حدود Kbar 4 و میکروگرانیت Kbar 2 است. بیوتیت­ های توده گرانودیوریتی و آنکلاوها در بالای بافر NNO قرار دارند و بیوتیت ­های میکروگرانیت در زیر خط بافر NNO و در محدوده بافر QFM واقع می ­شوند. از آنجایی‌که توده گرانیتوئیدی گیسور از گرانیت ­های نوع I دما‌ پایین است، نم ی­توان از نمودارهای متمایز‌کننده محیط­ های زمین‌ساختی با استفاده از ترکیب بیوتیت ­ها استفاده‌ کرد. همه بیوتیت ­ها با روندهای خطی log(fHF/fHCl)، log(fH2O/fHCl) و log(fH2O/fHF) زاویه زیادی می­ سازند که بیانگر تغییر شرایط فوگاسیته و تغییر محتوای هالوژن سیال ­ها در اثر واکنش سنگ دیواره است. نسبت ­های فوگاسیته سیالات هیدروترمال نشان می­ دهند که سیالات هیدروترمال از نوع پتاسیک هستند؛ اما سیالات ماگمایی توده نفوذی گیسور به‌طور مشخصی متفاوت از سیالات پورفیری است.