Detectie van runderpapillomavirus in een paardencellijn als contaminant

Abstract

Boviene papillomavirussen (BPV) behoren tot de familie van Papillomaviridae. Papillomavirussen zijn meestal soortspecifiek en epitheliotroop. Delta-BPVs vormen een uitzondering op deze regel omdat ze ook fibroblasten en niet-boviene hoefdieren kunnen infecteren. Celcultuur is essentieel voor het uitvoeren van in-vitrostudies, analyse van virusbiologie, vaccinproductie, weefselmanipulatie en toxiciteitstesten. In deze context vormt cellulaire contaminatie een aanzienlijk probleem. In de voorliggende studie werden verscheidene cellijnen (n = 27) beoordeeld op mogelijke BPV-besmetting. Voor dit doel werd DNA geëxtraheerd uit een celcultuur en vervolgens gescreend op de aanwezigheid van papillomavirus L1-capsidegen DNA met behulp van een consensus-polymerasekettingreactie (PCR)- systeem. Immunofluorescentiekleuring (IF) werd gebruikt voor de detectie van virale eiwitten. Opmerkelijk was dat één cellijn afgeleid van paardendermis positief testte met PCR en met de daaropvolgende IF-kleuring voor L1. Amplicon-sequenering gevolgd door L1-DNA-sequentievergelijking leidde tot de identificatie van een vermoedelijk nieuw BPV-type dat de grootste gelijkenissen met Delta-BPV-typen 1 (76%) en 2 (73%) vertoonde. Volgens de auteurs is dit het eerste rapport over de aanwezigheid van een vermeende BPV als een virale contaminant in celculturen die mogelijk een tot nu toe onbekende Delta-BPV vertegenwoordigt.