DEĞİŞİK YÖNTEMLERLE HAZIRLANAN METAL ALT YAPILAR ÜZERİNDEKİ VENEER PORSELENLERİNİN KIRILMA DİRENCİNE FARKLI ALT YAPI ŞEKİLLERİNİN ETKİSİNİN İNCELENMESİ≠

Abstract

Amaç: Bu çalışmada, değişik yöntemlerle hazırlanan metal alt yapılar üzerindeki veneer porselenlerinin kırılma direnci üzerine farklı alt yapı şekillerinin etkisi incelenmiştir. Materyal ve Metod: Chamfer bitim hatlı olarak kesilmiş üst 1. küçük azı dişini temsil eden metal güdükler anatomik oklüzal yüzeyli ve düz oklüzal yüzeyli olarak iki değişik şekilde CNC torna tezgahında hazırlanmış, alınan ölçülerden 30 adet epoksi rezin güdük elde edilmiştir. Farklı yöntemlerle elde edilen metal alt yapılar üzerine üst yapı porseleni uygulanarak kuronlar hazırlanmıştır. Epoksi rezin güdükler kuronlar üzerine simante edilmiş ve veneer porselenlerinin kırılma dirençleri Universal test cihazında değerlendirilmiştir. Bulgular: Kırılma direnci değerleri üzerine a lt yapı şekli ve hazırlama yöntemlerinin etkisinin anlamlı olduğu varyans analizi ile saptanmıştır (p<0.05). Sonuç: Çalışmada a natomik alt yapılar üzerinde freze tekniğiyle hazırlanan veneer seramiklerinde en yüksek kırılma direnci değerleri tespit edilmiştir. Anahtar Kelimeler: Metal alt yapılar, alt yapı şekli, kırılma direnci. AN ANALYSIS OVER THE EFFECT OF COPING DESIGN ON THE FRACTURE RESISTANCE OF VENEER PORCELAINS APPLIED ON METAL FRAMEWORKS PREPARED THROUGH VARIOUS METHODS ABSTRACT Aim: In this study, the effect of different metal framework methods and coping design on the fracture resistance of veneer porcelains. Materials and Methods: Two different metal dies having anatomic and smooth occlusal surface designs were manufactured using CNC machine to simulate prepared upper first premolar tooth with chamfer finish line, impressions were taken and 30 epoxy resin dies were produced subsequently. Veneering ceramics were applied on metal frameworks which were produced by different methods and crowns were finished. Crowns were cemented on to the epoxy resin dies and fracture strength of veneering ceramics were evaluated using Universal Testing Machine. Results: Variance analyses demonstrated that framework design and manufacturing methods had a significant effect on fracture strength of tested specimens (p<0.05). Conclusion: In this study, veneering ceramics which were applied on anatomically shaped milled frame- works showed the highest fracture strength values. Key Words: Metal frameworks, coping design, fracture resistance