Abstract
The paper offers a survey of Aeschylus’ satyr drama Amymone, which was staged probably in 463 BC together with the trilogy of the Danaids. After discussion on the argument of the play and its possible reconstruction, the three surviving fragments are presented with critical text, Latin translation and thorough commentary.
Highlights
Aeschylum Amymonen scripsisse testatur catalogus eius fabularum codice Laurentiano 32, 2 traditus[1], docent testes trium quae extant fragmentorum, confirmavit fragmentum argumenti ad tetralogiam Supplicum pertinentis in P.Oxy. 2256, fr. 3
After discussion on the argument of the play and its possible reconstruction, the three surviving fragments are presented with critical text, Latin translation and thorough commentary
Nomen archontis in lacuna periit, sed, cum in idem certamen scenicum etiam Sophocles descenderit, qui plerumque non ante annum 468 a.C. suas primas fabulas docuisse creditur[6], hic pro termino post quem habendus est; quoniam vero eodem anno ipse vicit[7], postero autem (467) Aeschylus tetralogia Thebana[8], sequitur ut fabulae, quibus Aeschylus vicisse in papyro dicitur, inter annos 466 et 459 in scena actae sint
Summary
Aeschylum Amymonen scripsisse testatur catalogus eius fabularum codice Laurentiano 32, 2 traditus[1], docent testes trium quae extant fragmentorum, confirmavit fragmentum argumenti ad tetralogiam Supplicum pertinentis in P.Oxy. 2256, fr. 3 Exceptis: altera (CLXIX) Amymonen non aquatum sed venandi studio impulsam in silvis errantem facit, Neptunum autem Lernaeum fontem (quem Amymonium quoque flumen appellatum esse hinc discimus) non tam “indicantem” quam ipsum terra fuscina percussa producentem[17]: Amymone Danai filia, dum studiose in silva venatur, satyrum iaculo percussit; eam satyrus voluit violare; illa Neptuni fidem imploravit. Dein Neptunus auxilio adest, satyrum in fugam vertit et puellam iubet fuscinam, quam in illum miserat, terra educere, unde aquae scaturrigines exsiliunt: Amymone Danai filia missa est a patre aquam petitum ad sacrum faciendum, quae dum quaerit, lassitudine obdormiit; quam satyrus violare uoluit. Tres silani sunt secuti, qui ex Amymones nomine Amymonius fons appellatus est. Hic autem fons Lernaeus est postea appellatus Ex his fontibus apparet totam fabulam eo inventam esse, ut fontis Lernaei sive fluminis Amymonii origo illustraretur, id quod Graeco verbo a„tiolog...a appellatur[18]. Praeter Aeschylum cognomines fabulas scripserunt Nicomachus I tragicus (Lenaeis doctam, a. 364 a.C.: TrGF 36 T 2) et Nicochares comicus (V/IV sec.: fr. 2 K.-A.)
Sign-in/Register to view highlights & summary Sign-in/Register to access full text options 
Free) 
Talk to us
Join us for a 30 min session where you can share your feedback and ask us any queries you have
Schedule a call
