Abstract

W opublikowanym w 2015 roku raporcie Najwyższej Izby Kontroli (NIK) na temat skuteczności wybranych form aktywnego przeciwdziałania bezrobociu znajdują się wnioski wskazujące na możliwość występowania paradoksu efektywności. Dotyczy to przede wszystkim stosowanego przez powiatowe urzędy pracy wskaźnika efektywności zatrudnieniowej (WEZ). Celem artykułu jest charakterystyka zjawiska paradoksu efektywności oraz ocena możliwości jego występowania w przypadku WEZ. Realizując cel, analizuje się dane statystyczne publikowane przez MPiPS i GUS, odnoszące się do funkcjonowania aktywnych form przeciwdziałania bezrobociu w okresie od 2009 do 2014 roku na poziomie województw. Bada się również korelacje wskaźnika efektywności zatrudnieniowej ze stopami odpływu z bezrobocia z tytułu podjęcia pracy i zatrudnienia po aktywizacji. Z przeprowadzonej analizy wynika, że przedstawiony w raportach MPiPS obraz działalności powiatowych urzędów pracy jest bardziej optymistyczny od rzeczywistego. Jest to zjawisko charakterystyczne dla występowania paradoksu efektywności, któremu WEZ wydaje się ulegać.

Highlights

  • Kwoty wydatkowanych środków na wy‐ posażenie i doposażenie miejsca pracy oraz podjecie działalności gospodarczej podlegały systematycznemu wzrostowi w okresie 2011–201416, co nie wpływało na ograniczenie liczby uczestników tych form aktywizacji

  • Thiel S. van, Leeuw F.L. (2002), The Performance Paradox in the Public Sector, „Public Perfor‐ mance & Management Review”, vol 25, no. 3, s. 267–281

Read more

Summary

Wprowadzenie

Wraz z pojawieniem się na przełomie lat siedemdziesiątych i osiemdziesiątych XX wie‐ ku paradygmatu Nowego Zarządzania Publicznego (NZP) Managerialism) skutkowało szere‐ giem reform funkcjonowania sektora publicznego, których wzorcami stały się takie państwa, jak Nowa Zelandia, Australia czy Wielka Brytania (van Dooren, Bouckaert, Halligan, 2015: 48–49; Piwowarski, 2011: 93). W opublikowanym w 2015 roku raporcie Najwyższej Izby Kontroli (NIK) na temat skuteczności wybranych form aktywnego przeciwdziałania bezrobociu znajdują się wnioski wskazujące na możliwość występowania paradoksu efek‐ tywności. Miałby jemu ulegać stosowany przez urzędy wskaźnik efektywności zatrudnieniowej. Przykładowo: w ogólnej ocenie kontrolowanej przez NIK dzia‐ łalności powiatowych urzędów pracy stwierdza się: „Z ustaleń kontroli wyni‐ ka, że mimo wykazywania wysokich wskaźników efektywności zatrudnieniowej, efektywność ta – rozumiana jako trwałość zatrudnienia – była niska. Celem artykułu jest charakterystyka zjawiska paradoksu efektywności oraz ocena możliwości jego występowania w przypadku wskaźnika efektywności za‐ trudnieniowej stosowanego przez powiatowe urzędy pracy (PUP‐y) w Polsce. Bada się również ko‐ relacje wskaźnika efektywności zatrudnieniowej ze stopami odpływu z bezrobo‐ cia z tytułu podjęcia pracy i zatrudnienia po aktywizacji

Paradoks efektywności
Cechy dobrego wskaźnika
Podsumowanie
Full Text
Paper version not known

Talk to us

Join us for a 30 min session where you can share your feedback and ask us any queries you have

Schedule a call

Disclaimer: All third-party content on this website/platform is and will remain the property of their respective owners and is provided on "as is" basis without any warranties, express or implied. Use of third-party content does not indicate any affiliation, sponsorship with or endorsement by them. Any references to third-party content is to identify the corresponding services and shall be considered fair use under The CopyrightLaw.