Abstract
Tematem tekstu jest F.A. Hayeka krytyka pojęcia “sprawiedliwości społecznej” czy “dystrybutywnej”, sformułowana w jego książce Prawo, legislacja i wolność. Jej podstawę stanowi teoria ładu spontanicznego, oparta na przeciwstawieniu dwóch rodzajów porządku: wyrosłego, powstałego w wyniku przestrzegania przez jego elementy pewnych ogólnych zasad, oraz organizacji, powstałej przez świadome i celowe uporządkowanie elementów struktury. Głównym twierdzeniem Hayek głosi, że nowoczesne społeczeństwo, jako należące do ładów spontanicznych, nie podlega ocenom ze względu na sprawiedliwość i niesprawiedliwość. Takie ujęcie przeciwstawia się pewnym głęboko zakorzenionym intuicjom moralnym, których Hayekowską analizę i odrzucenie rekonstruujemy w środkowej partii tekstu. Jego resztę poświęcamy na krótką charakterystykę “pozytywnego” ujęcia sprawiedliwości Hayeka w zestawieniu z podobną teorią R. Nozicka.
Sign-in/Register to access full text options 
Talk to us
Join us for a 30 min session where you can share your feedback and ask us any queries you have
Schedule a callSimilar Papers
Disclaimer: All third-party content on this website/platform is and will remain the property of their respective owners and is provided on "as is" basis without any warranties, express or implied. Use of third-party content does not indicate any affiliation, sponsorship with or endorsement by them. Any references to third-party content is to identify the corresponding services and shall be considered fair use under The CopyrightLaw.
