COVID-19 Pandemisinde Anestezi ve Yoğun Bakım Ünitesi Çalışanlarında Merhamet ve Kronik Yorgunluk: Bir Tanımlayıcı Çalışma

Abstract

Amaç: Bu çalışmanın amacı, koronavirüs hastalığı-2019 [coronavirus disease-2019 (COVID-19)] yoğun bakım ünitesinde çalışan anesteziyoloji ve reanimasyon doktorları ile hemşirelerinin pandemi sürecinin yorgunluk düzeylerine etkisini ve etkileyen faktörleri araştırmaktır. Gereç ve Yöntemler: Çalışmaya 3. Basamak yoğun bakım ünitesinde çalışan anesteziyoloji ve reanimasyon doktorları ile hemşireleri çalışmaya dâhil edildi. Araştırmada katılımcılara ait sosyodemografik veriler, iş ortamı ve genel sağlık durumları ilgili özellikler, Merhamet Yorgunluğu-Kısa Ölçek (MYKÖ), ve Chalder Yorgunluk Ölçeği (CYÖ), hazırlanan Google Form WhatsApp veya e-posta üstünden katılımcılara gönderildi. Bulgular: Yoğun bakım ünitesindeki toplam 109 çalışan (32 anesteziyoloji ve reanimasyon doktoru, 77'si hemşire) istatistiksel analizlere dâhil edildi. Asistan doktor ve hemşirelerin fazla mesai çalışma saati uzman doktorlara göre istatistiksel olarak anlamlı seviyede daha fazla idi (p<0,001). Çalışmaya katılanların %45'inin COVID-19 geçirdiği belirlendi. MY-KÖ toplam puanları asistan doktorların daha fazla idi (p=0,002). CYÖ'ye göre tüm katılımcılarda fiziksel yorgunluk tespit edilirken, %81,7'sinde (n=89) mental yorgunluk mevcuttu. Bunun yanı sıra uyku sorunu yaşama ile hem yorgunluk hem de merhamet yorgunluğu ölçek skorları arasında pozitif korelasyon tespit edildi (p<0,001). Sonuç: Pandemi sürecinde YBÜ'de çalışan anesteziyoloji ve reanimasyon doktorları ile hemşirelerinin fazla mesai saati ile nöbet sayısına maruz kaldıkları ve uyku sorunu yaşadıkları bulunmuştur. YBÜ'de çalışan sağlık personelinin kronik yorgunluk ve merhamet yorgunluğu bakımından değerlendirilmesi ile çalışma koşullarının iyileştirilmesi, çalışanların yaşam kalitesi ve iş verimliliğinin artırılmasında faydalı olabilir.