Country report: The ambiguities of social and cultural geography in Greece

Abstract

Click to increase image sizeClick to decrease image size Notes 1 For a detailed presentation, see the special issue on ‘Geographical Education’ of the journal Geographies, No. 2, 2001, guest edited by C. Hadjimichalis (in Greek). 2 The Ionian Islands became part of the Greek state in 1864, Thessaly in 1881, Crete in 1897, Macedonia in 1913, Thrace in 1923, the Dodecanese Islands in 1947. 3 Their research continued a tradition started already at the beginning of the twentieth century by J. Ancel and M. Brunhes. 4 Important for the development of geographical debate have been, on the one hand, the publication of the journal City and Region (1983–87), and on the other, the series of bi-annual international conferences under the title ‘Seminars of the Aegean’ (since 1983). These initiatives were later followed by the ‘Geosymposia’ (since 2000) and by the publication of a new journal, Geographies (since 2001). 5 For a similar and sustained effort in other geographical and related fields, see also Hadjimichalis (), Mantouvalou () and Mavridou (). 6 See the special issue on ‘Athens 2004. In the Tracks of Globalisation’ of Geographies, No. 7, 2004, guest edited by D. Vaiou, M. Mantouvalou and M. Mavridou. 7 ‘The informal’ is an umbrella term which has led to confusion both at the level of theoretical formulations and at the level of policy, mainly as an adjective followed by ‘economy’, ‘sector’ or ‘activities’. Here I use it in quotes as a general reference to activities as well as widespread social practices which escape the control/regulation of the state without being in the realm of social anomy. For a detailed discussion see Vaiou and Hadjimichalis (). 8 Th. Terkenli has also written extensively on cultural landscapes (see e.g. Terkenli ). 1 Για μια λϵπτομϵρη´ παρουσι´αση, βλ. το ϵιδικó τϵυ´χος του πϵριοδικου´ Γϵωγραϕι´ϵς, αϕιϵ´ρωμα στην «Γϵωγραϕικη´ Eκπαι´δϵυση στην Eλλα´δα», τ. 2/2001, ϵπιμ. K. Xατζημιχα´λης. 2 Tα Ióνια νησια´ ϵ´γιναν μϵ´ρος του ϵλληνικου´ κρα´τους το 1864, η Θϵσσαλι´α το 1881, η Mακϵδονι´α το 1913, η Θρα´κη το 1923, τα Δωδϵκα´νησα το 1947. 3 H ϵ´ρϵυνα´ τους συνϵ´χισϵ μια παρα´δοση που ϵι´χϵ ξϵκινη´σϵι η´δη στις αρχϵ´ς του 19ου αιω´να μϵ τον J. Ancel και τον M. Brunhes. 4 Για τη διαμóρϕωση και ϵξϵ´λιξη της γϵωγραϕικη´ς συζη´τησης, σημαντικó ρóλο διαδραμα´τισαν απó τη ια λϵυρα´ η ϵ´κδοση του πϵριοδικου´ Πóη και Πϵριϕϵ´ρϵια (1983–87), ακθω´ς και η σϵιρα´ των διϵθνω´ν συνϵδρι´ων μϵ το γϵνικó τι´τλο Σϵμινα´ρια του Aιγαι´ου (απó το 1983). Aυτϵ´ς οι πρωτοβουλι´ϵς συμπληρω´θηκαν αργóτϵρα απó τα «Γϵωσυμπóσια» (απó το 2000) και απó την ϵ´κδοση του νϵ´ου πϵριοδικου´ Γϵωγραϕι´ϵς (απó το 2001). 5 Για μια παρóμοια και ϵξ ι´σου σταθϵρη´ προσπα´θϵια σϵ α´λλους κλα´δους της γϵωγραϕι´ας και σϵ συγγϵνϵι´ς ϵπιστημονικϵ´ς πϵριοχϵ´ς, βλ. Hadjimichalis (1987), Mantouvalou (1980) και Mαυρι´δου (1987). 6 Bλ. το τϵυ´χος αϕιϵ´ρωμα «Aθη´να 2004. Στα μονοπα´τια της παγκοσμιοποι´ησης;» του πϵριοδικου´ Γϵωγραϕι´ϵς, τ. 7/2004, μϵ ϵπιμ. τις Nτ. Bαΐ´ου, M. Mαντουβα´λου, M. Mαυρι´δου. 7 «Tο α´τυπο» ϵι´ναι ϵ´νας óρος-ομπρϵ´λλα που συχνα´ ϵ´χϵι οδηγη´σϵι σϵ συγχι´σϵις, τóσο σϵ ϵπι´πϵδο θϵωρητικω´ν διατυπω´σϵων óσο και σϵ ϵπι´πϵδο διαμóρϕωσης πóλιτικη´ς, κυρι´ως ως ϵπι´θϵτο που ακολουθϵι´ται απó τα ουσιαστικα´ «οικονομι´α», «τομϵ´ας» η´ «δραστηριóτητϵς. Eδω´ χρησιμοποιϵι´ται ϵντóς ϵισαγωγικω´ν ως γϵνικη´ αναϕορα´ σϵ δρα-στηριóτητϵς αλλα´ και γϵνικϵυμϵ´νϵς κοινωνικϵ´ς πρα-κτικϵ´ς που ϵκϕϵυ´γουν του ϵλϵ´γχου/ρυ´θμισης του κρα´τους, χωρι´ς να βρι´σκονται στο πϵδι´ο της κοινωνικη´ς ανομι´ας. Για μια διϵξοδικη´ συζη´τηση, βλ. Bαΐ´ου, Xατζημιχα´λης (1997). 8 H Θ. Tϵρκϵνλη´ ϵ´χϵι γρα´ψϵι αρκϵτα´ για το πολιτ-ισμικó τοπι´ο (βλ. για παρα´δϵιγμα Tϵρκϵνλη´ 1996α).