Abstract

Boşanmanın mali sonuçlarından bir tanesi nafakadır. Yoksulluk nafakası Türk Medeni Kanunu m. 175’te düzenlenmiştir. Türk Medeni Kanunu m. 175/1’e göre, boşanma yüzünden yoksulluğa düşecek taraf, kusuru daha ağır olmamak koşuluyla geçimi için diğer taraftan mali gücü oranında süresiz olarak nafaka isteyebilmektedir. Mevcut hükümde yer alan “süresiz olarak nafaka isteyebilir” ifadesi doktrinde tartışma konusu olmuştur. Yargıtay kararları incelendiğinde yoksulluk nafakasının süresine ilişkin olarak yaşanan sorunlar ve buradan doğan tartışmaların kaynağını yargı uygulamaları oluşturmaktadır. Yargıtay kararlarından anlaşıldığı üzere yoksulluk nafakasının süresiz olarak istendiği durumlarda nafakanın süresiz verilmesine karar verilmektedir. Bu uygulama hâkimin takdir yetkisini elinden almak anlamına gelmektedir. Fakat hâkimin takdir yetkisinin sınırları da mevcut kanuni düzenlemeden anlaşılmamaktadır. Çalışmada, yoksulluk nafakasının “clean break” ilkesi de dikkate alınarak süre bakımından sınırlandırılması gerektiği incelenmiştir.

Full Text
Published version (Free)

Talk to us

Join us for a 30 min session where you can share your feedback and ask us any queries you have

Schedule a call