COMMUNICATION WITH ADOLESCENTS UNDER INSTITUTIONAL CARE

Abstract

Ergenlik, insan yaşamının en fırtınalı ve çatışmalı deneyimlerin yaşandığı dönem olarak tanımlanabilir. Bu dönemde birey, fizyolojik, sosyal, bilişsel, ruhsal, ahlaki, duygusal, cinsel, davranışsal ve ilişkisel açıdan önemli bir değişim ve gelişim içindedir. Çok boyutlu değişimler ergen için avantaj sağlarken aynı zamanda bazı dezavantajları da beraberinde getirmektedir. Ergenlerin bedensel değişimleri artmakta, beden imajıyla ilgili olumlu veya olumsuz algıya ilişkin çatışmalar ve risk alma potansiyelinde artış görülmekte, çatışmalı etkileşimlere girme, intrapsişik ve interpersonel çatışmalar yaşama, daha fazla sorgulayıcı olma, daha kırılgan olma düzeyleri artmaktadır. Kurum bakımı altında olan ergenlerin rol model niteliğindeki bakım personeli ile ya da kurumsal yapıyla çatışmalı etkileşimler yaşaması da olasıdır. Bu süreçte, olumlu ve olumsuz sosyal ve problemli davranışlar sergileyebilirler. Kurum bakımında olan ergenlerin zaman zaman akran zorbalığı, depresyon, madde kullanımı, okul terki veya okuldan kaçma, kurallara uymama, bireysel sorumluluklarını yerine getirmeme gibi uyumsuz davranışlar gösterebilmektedir. Bu süreçte, ergenlerle kurulan iletişim önemlidir. Ergenlerle çalışan kurum personelinin etkili iletişim becerileri kullanılması bu çatışmalı etkileşimlerle başetmelerinde onlara yardımcı olur. Bu çalışmada, ergenlik döneminde duygu karmaşası yaşayan gençlerin ayrıca kurum bakımı altında olmaları nedeniyle duygu durum kontrolü yapmakta zorlanmaları ve bunları dile getirmedeki problemleri, bu problemlerle yaşayan gençlere hizmet sunan kurum personeli ve her iki grup arasındaki iletişim süreçleri irdelenmiştir. Bununla birlikte çalışma kurum bakımı altında olan ergenlerle çalışan personele yönelik etkili iletişim becerilerine de değinmeyi hedeflemiştir.