Abstract
تأثیر پرتوگیری مزمن بر ساکنین مناطق با پرتوزایی طبیعی بالا در شهر رامسر، با استفاده از روش سیتوژنتیک سنجش هستکهای متوقف شده در مرحله سیتوکینز و مقایسهی نتایج میان دو گروه مورد مطالعه و کنترل، مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد اختلاف معنیداری (001/0< P) در میانگین فرکانس هستکهای شمارش شده در لنفوسیتهای خون محیطی گروه مورد مطالعه (ساکن در منطقهی با پرتوزایی طبیعی بالای شهر رامسر) و گروه کنترل (ساکن در شهر تنکابن) وجود دارد. همچنین، بعد از پرتودهی نمونهها، گروه کنترل، افزایش بیشتری را در فرکانس هستکها نسبت به گروه مورد مطالعه نشان داد و این امر، شاهدی بر وجود پدیده پاسخ تطبیقی پرتوی، در ساکنین مناطق با پرتوزایی طبیعی بالا در شهر رامسر میباشد. همبستگی میان فرکانس هستکها و سن، در گروه کنترل بیشتر از گروه مورد مطالعه مشاهده شد.
Talk to us
Join us for a 30 min session where you can share your feedback and ask us any queries you have