Cem Esen’in “Op. 34 Keman-Piyano İçin Sonatin” Eserinin Keman Tekniği Açısından İncelenmesi ve Düzeyinin Belirlenmesi

Abstract

Kemanın tarihsel gelişimi içerisinde virtüoz besteciler keman tekniğinin gelişimine katkı sağlamışlardır. Keman tekniğini oluşturan temel ve gelişmiş sağ ve sol el tekniklerini yazdıkları keman metotları, etütler ve eserler üzerinde göstermişler ve bu şekilde keman icrasına önemli ölçüde etki etmişlerdir. Yüksek icra tekniklerinin aksine kimi besteciler de eğitim için, yalnızca belirli hedefler doğrultusunda eserler yazmışlardır. O. Rieding, F. Seitz, F. Küchler bu bestecilerden bazılarıdır. Bu ve bu düşünce yapısına sahip olan besteciler detache, leagto, pozisyon değiştirme ve çift ses gibi tekniklerinin yanı sıra yayın eşit şekilde 2, 4 ve 8’e bölünmesini amaçlayan eserler yazmışlardır. I. Khandoshkin gibi kimi besteciler ise aynı hedefler doğrultusunda eserler yazmanın yanı sıra yerel unsurları da kullanarak öğrencilerin bilinen ezgilerle çalgıya başlamalarını sağlamışlardır. Türk keman edebiyatı için bu incelemeyi yaptığımızda orta ve ileri seviye eserlerin var olduğunu, ancak başlangıç seviyesi için yazılan eserlerin yok denecek kadar az olduğunu görülmektedir. Bu eksikliğin yarattığı ihtiyaç sebebiyle Akdeniz Üniversitesi Bilimsel Araştırma Projesi kapsamında araştırmacı tarafından başlangıç seviyesi eserler sipariş edilmiştir. Bu araştırmada keman eğitiminin ilk yıllarında hedeflenen sağ ve sol el davranışları için yazılmış olan Cem Esen’in “Op. 34 Keman-Piyano İçin Sonatin” adlı eserinin teknik açıdan incelenmesi ve seviyesinin tespiti yapılması amaçlanmıştır. Betimsel bir çalışma olan bu araştırmada keman eğitimcilerine açık uçlu sorular sorulmuş ve verilen cevaplar içerik analizi yoluyla çözümlenmeye çalışılmıştır.