Bir İlim Alanı Olarak Dinler Tarihi Tevhid İnancı Bağlamında Nasıl Okunabilir?

Abstract

Dinler Tarihi ilmi, “ilk insan/peygamber Hz. Âdem’den günümüze uzanan süreçde yaşanmış bütün dinleri, dinî hareketleri, mezhep ve tarikatları; tarihleri, doktrinleri, kutsal kitap metinleri, âyinleri, mabedleri, ruhbanları, hiyerarşisi, kurbanları, cemaatleri ile birlikte objektif metodlarla inceleyen bir din ilmidir” diye tarif edilir. 
 Alan temalarını oluşturan asal kaynağının vahyin son kitabı Kur’an-ı Kerim’de; Yahudilik, Hıristiyanlık, Budizm, Sâbiîlik, Haniflik, Ehl-i Kitap, Hz. Musa, Hz. İsa, Hz. Muhammed, kurban, esâtîr, Arap şirk ve Mısır/Firavun pagan dinlerinin, terim ve temalarının anlam alanlarına değinilirken, Dinler Tarihi ilmine mukâyeseli yönleri ile de saha çalışması teşkil etmektedir. 
 Gerek Batı gerek Doğu dünyasında yoğun sayıda din ilimleri araştırmacısına alan oluşturan karakteri yanında deskriptif ve normatif metodların yörüngesinde Dinler Tarihi, Kur’an’ı temel kabul eden vasfı ile politeizm, pagan kültleri, şirk, küfür türü inançsızlık tanımları üzerinden tevhid inancına yönlendirme eksenlerinde yüksek düzeyli ve etkin rol oynamaktadır.
 Yerkürede, üzerine en yoğun analizlerin yapıldığı, dünyanın; popülasyonu en yoğun teoloji, Haçlı Seferleri üzerinden siyasî, askerî, savaş tarihinde en etkili dinin, Kur’an’da detaylı beyanla anlatılan Hıristiyanlığın olduğu Dinler Tarihi alanında, az sayıdaki nüfusuna rağmen Yahudilik de benzer sebeplerle üzerinde durulan bir başka dindir.