Biotite Mineral chemistry, an approach to petrogenesis of Saray volcano, Northwestern of Iran

Abstract

آتشفشان سارای در حاشیه شرقی دریاچه ارومیه واقع شده است و یک کمپلکس آتشفشانی- نفوذی مرکب خاموش می‌باشد. این آتشفشان عمدتاً تناوبی از روانه‌های لئویسیتیتی و فوران‌های آذرآوری با ترکیب لئویسیتیتی می‌باشد. دایک‌های لئویسیت‌فنولیتی، لامپروفیری، تراکیتی، یک توده کوچک نفوذی سینیتی و چند دایک با ترکیب سینیتی سایر واحد‌های سنگی آتشفشان سارای را تشکیل می‌دهند. کانی بیوتیت در مینت‌ها، مونشیکیت‌ها، تراکیت‌ها و سینیت‌های آتشفشان سارای از کانی‌های اصلی محسوب می‌شود و جهت بررسی دقیق‌تر، به‌ویژه تشخیص شرایط ژنز آنها، از بیوتیت‌های موجود در این سنگ‌ها، آنالیز نقطه‌ای انجام گرفت. میکا-های دایک‌های مینتی و مونشیکیتی و سینیت‌ها ترکیب فلوگوپیتی داشته و میکای تراکیت‌ها همگی از نوع بیوتیت می‌باشند. اکثر بیوتیت‌های مورد مطالعه در محدوده بیوتیت‌های اولیه مجدداً متعادل‌شده قرار می‌گیرند. بررسی شیمی‌کانی آنها نشان می‌دهد که این مجموعه از یک ماگمای کالک‌آلکالن و در یک محیط کوهزایی تشکیل شده‌اند. عدد منیزیومی بیوتیت در لامپروفیرها اغلب بیش از 9/0، در سینیت‌ها اغلب بین 8/0 الی 9/0 و در تراکیت‌ها حدود 7/0 می‌باشد. فوگاسیته اکسیژن ماگما در حین تبلور اکثر بیوتیت‌ها حدود 9- تعیین می‌شود. با توجه به تفاوت ترکیب شیمیایی بیوتیت‌های نمونه‌های سینیتی و تراکیتی می‌توان گفت که به احتمال قوی بیش از یک و حتی بیش از دو مخزن تراکیتی- سینیتی مستقل از هم در آتشفشان سارای تشکیل شده‌اند.