Biological weed control – prospects and limitations

Abstract

Wycofywanie wielu substancji chemicznych, których zadaniem było ograniczanie występowania chorób, szkodników i chwastów, skłania środowisko naukowe do podjęcia intensywnych działań opartych na poszukiwaniu przyjaznych środowisku i nietoksycznych dla ludzi i zwierząt czynników biologicznych, które zapewniłyby zdrowotność i stabilne plonowanie roślinom uprawnym. W biologicznym zwalczaniu chwastów wykorzystuje się jednego lub więcej naturalnych wrogów (roztoczy, owadów, patogenów) na konkretny gatunek chwastu. Najważniejszym wyzwaniem w biologicznych metodach zwalczania chwastów jest zdefiniowana orientacja czynnika biologicznego na jeden gatunek (rzadziej rodzinę) chwastu. W dostępnej literaturze naukowej, coraz częściej spotyka się badania oceniające przydatność różnego rodzaju organizmów rodzimych lub obcych, które mogłyby być wykorzystane jako biologiczne środki zwalczające niektóre gatunki chwastów, a tym samym stanowiłyby uzupełnienie metod konwencjonalnych (głównie mechanicznych). Istotnym ograniczeniem w badaniach nad biologicznym zwalczaniem chwastów jest pracochłonność, dokładność badawcza i duża wiedza o możliwych interakcjach pomiędzy organizmami. Z tego powodu postęp w tym obszarze jest bardzo powolny i obarczony dużym ryzykiem niepowodzenia. W pracy dokonano przeglądu literatury dotyczącej możliwości zwalczania rodzimych gatunków chwastów metodami biologicznymi. The withdrawal of many chemical substances whose task was to reduce the occurrence of diseases, pests and weeds, prompts the scientific community to undertake intensive activities based on the search for biological agents that are environmentally friendly and non-toxic to humans and animals, which would ensure health and stable yield of crops. Biological weed control uses one or more natural enemies (mites, insects, pathogens) per species of weed. The most important challenge in biological methods of weed control is the defined orientation of a biological factor on one species (less often a family) of weeds. In the available scientific literature, there are more and more studies assessing the suitability of various types of native or foreign organisms that could be used as biological agents for controlling some weed species, and thus complement conventional (mainly mechanical) methods. A significant limitation in research on biological weed control is labour consumption, research accuracy and extensive knowledge of possible interactions between organisms. For this reason, progress in this area is very slow and carries a high risk of failure. The paper reviews the literature on the possibility of controlling native weeds with biological methods.