Abstract
بالا بودن سطح آب زیر زمینی یکی از مسائل مهمی است که میتواند موجب اختلال در ساخت تونل شود. پیشبینی نفوذ آب زیرزمینی به تونل برای جلوگیری از مشکلات حین حفاری و طراحی سیستم زهکشی موضوعی بسیار مهم است؛ بنابراین لازم است مقدار جریان آب و مدل زهکشی آن پیشبینی و در طراحیها لحاظ گردد. به همین منظور برای ارائه طرح خشک اندازی در قسمت شرقی خط 7 مترو تهران، در مقطع کیلومتراژ 500+4 تا 600+4 از دو گالری زهکش به طول 14 متر استفاده میشود. مدلسازی و تخمین آب ورودی به تونل نیازمند اطلاعات تکمیل و دقیق خصوصیات هیدرودینامیکی خاک میباشد. همچنین بررسی صحت مدلسازی و آنالیز عددی و مقایسه با شرایط واقعی جهت بهینهسازی طرح دارای اهمیت زیاد میباشد. یکی از بهترین روشهای ارزیابی این پارامترها در مقیاس توده زمین انجام تحلیل برگشتی بر اساس نتایج آزمایشگاهی است. با استفاده از روشهای المان محدود و تفاضل محدود در نرمافزارهای PLAXIS و FLAC، میزان نفوذ آب زیرزمینی به دو گالری در کل طول آن در حالت پایدار محاسبه شد و از دادههای به دست آمده از آزمایش لوفران مقدار پارامترهای هیدرودینامیکی خاک به روش تحلیل برگشتی تخمین زده شد. نتایج بدست آمده حاکی از امتیاز روش حل تحلیل برگشتی نسبت به روش آزمایش لوفران برای اندازهگیری نفوذپذیری با احتساب دادههای یکسان میباشد. میزان نفوذ آب زیرزمینی در آزمایشهای میدانی 600 متر مکعب بر روز برآورد شده است و خطای دو روش تفاضل محدود و اجزای محدود به ترتیب برابر 12 درصد و 8/4 درصد است که به خوبی موافق مقادیر اندازهگیری شده میباشند و مقدار پارامتر نفوذپذیری بهینه حاصل از تحلیل برگشتی به ترتیب برابر 5-10´5/4 و 5-10´6/3 متر بر ثانیه و نیز قابلیت انتقال بهینه به ترتیب معادل 117 و 214 متر بر روز برای این منطقه تعیین شد
Talk to us
Join us for a 30 min session where you can share your feedback and ask us any queries you have