Abstract

Artykuł przedstawia analizę instytucji kontaktów z dzieckiem, będącą stosunkowo nową regulacją w prawie rodzinnym. Rozważania teoretycznoprawne mają na celu określenie charakteru prawnego kontaktów i wskazać, że mają one charakter rodzinnoprawny i osobisty. Analizie poddano również obustronne prawo i obowiązek kontaktu z uwzględnieniem roszczenia po stronie dziecka, jak również samo pojęcie kontaktu, szczególnie w odniesieniu do równolegle występującego pojęcia osobistej styczności. Przy okazji omówiono bowiem instytucję osobistej styczności występującą przy przysposobieniu. W artykule przedstawiona została koncepcja konieczności ustalenia obowiązku do nienaruszania kontaktu przez jedno z rodziców zamieszkujące z dzieckiem, a także przemawiająca za wprowadzeniem instytucji zawieszenia kontaktów. W odniesieniu do jednego z rodziców sprawującego władzę rodzicielską przyjęto, że kontakt przyjmuje postać uśpionego roszczenia, które aktualizuje się w momencie rozpadu rodziny. W efekcie poczynione wnioski mają na celu wskazanie wykładni przepisów art. 113–1136 k.r.o., a także art. 1191 k.r.o., co sprawia, że rozważania mają również znaczenie praktyczne dla utrzymywania kontaktów z dzieckiem.

Highlights

  • Theoretical and legal considerations are intended to determine the legal nature of such contacts and show that they are of a family and personal nature

  • The mutual right and duty to have contact including the claim on the part of a child were examined, as well as the concept of the contact itself, especially with regard to the parallel concept of a personal contact

  • The institution of personal contact that appears in the adoption process was discussed

Read more

Summary

CEL ROZWAŻAŃ

Artykuł[1] stanowi próbę aktualizacji wiedzy na temat stanu prawnego dotyczącego instytucji kontaktów z dzieckiem po nowelizacji Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego z 2008 r.2 Przeprowadzona analiza pozwoli określić charakter prawny instytucji oraz sformułować koncepcje zmian legislacyjnych odnoszących się w głównej mierze do relacji rodzicielskiej. Artykuł[1] stanowi próbę aktualizacji wiedzy na temat stanu prawnego dotyczącego instytucji kontaktów z dzieckiem po nowelizacji Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego z 2008 r.2. Przeprowadzona analiza pozwoli określić charakter prawny instytucji oraz sformułować koncepcje zmian legislacyjnych odnoszących się w głównej mierze do relacji rodzicielskiej. Struktura relacji z rodzeństwem czy dziadkami jest na tyle obszerna, że jej szczegółowa analiza przekraczałaby ramy niniejszych rozważań, stąd wyłączną uwagę poświęcono kontaktowi rodziców z dzieckiem. Niewątpliwie jest to więź zasługująca na najsilniejszą ochronę – to ona stanowi genezę instytucji kontaktów i to ona jest niezbędna do prawidłowego rozwoju dziecka. Nie wszystkie spośród dzieci mają rodzeństwo czy żyjących dziadków, co nawet w przypadku rodziny małej, liczącej trzy osoby, nie wpłynie negatywnie na rozwój emocjonalny dziecka. PAS (parental alientation syndrom), który nie posiada swojego odpowiednika w przypadku izolacji od innych niż rodzice członków rodziny

RODZINNOPRAWNY CHARAKTER INSTYTUCJI
ZMIENNOŚĆ PRAWA I OBOWIĄZKU KONTAKTU
ZAKRES PRAWA DO KONTAKTU
OBLIGATORYJNOŚĆ KONTAKTU JAKO WYNIK UREGULOWAŃ PRAWNYCH
PRZESZKODY W RELACJI RODZICE–DZIECKO
NATURALNY CHARAKTER INSTYTUCJI KONTAKTU
VIII. DOMNIEMANIE PRAWA I OBOWIĄZKU KONTAKTU
OCHRONA WIĘZI NATURALNEJ
ZAWIESZENIE WYKONYWANIA KONTAKTÓW
KONTAKT Z DZIECKIEM W RODZINIE PEŁNEJ
PRAWO DO KONTAKTU PREADOPCYJNEGO
XIII. WNIOSKI KOŃCOWE
Summary
Full Text
Paper version not known

Talk to us

Join us for a 30 min session where you can share your feedback and ask us any queries you have

Schedule a call

Disclaimer: All third-party content on this website/platform is and will remain the property of their respective owners and is provided on "as is" basis without any warranties, express or implied. Use of third-party content does not indicate any affiliation, sponsorship with or endorsement by them. Any references to third-party content is to identify the corresponding services and shall be considered fair use under The CopyrightLaw.