Abstract

Amaç: Şeker pancarı üretimi; ekonomik, sosyal, politik ve çevresel etkileri açısından tartışılan bir üründür. Üretim, üreticilerle her yıl yapılan sözleşme çerçevesinde münavebeli tarım şeklinde yapılmaktadır. Bu uygulama ile toprak verimliliği korunarak tarımsal üretimde sürdürülebilirliğe katkı sağlamak amaçlanmaktadır. Bu çalışmada, Türkiye’de şeker pancarı üretiminde önemli bir yere sahip olan Kayseri ilinin Yeşilhisar ilçesinde şeker pancarı üreticilerinin sosyo-demografik ve teknik özelliklerinin ortaya konulması ve üreticilerin münavebe yapma durumunu etkileyen faktörlerin belirlenmesi amaçlanmıştır.
 Materyal ve Yöntem: Amaçlara uygun olarak çalışmada, tanımlayıcı istatistikler ve Binary Logit Modeli kullanılmıştır.
 Araştırma Bulguları: Araştırma alanında üreticilerin %68.3’ünün münavebe yaptığı ve bu münavebe süresinin ortalama 2.73 yıl olduğu belirlenmiştir. Bazı değişkenlerin münavebe yapma durumuna etkisi incelendiğinde; yaş, arazi genişliği, tarımsal yayım faaliyetlerine katılım, toprak analizi yapma ve organik gübre kullanımının münavebe yapma üzerinde etkisinin olduğu saptanmış, ancak şeker pancarı üretim deneyimi ve eğitim düzeyi ile münavebe yapma durumu arasında herhangi bir ilişki tespit edilmemiştir.
 Sonuç: Şeker pancarı üretiminde toprak verimliliğin korunması, hastalık ve zararlıların olumsuz etkisinin azaltılması, çevre ve toprak kirliliğinin önlenmesi, topraktaki besin maddelerinden daha iyi faydalanılması, elde edilen ürünlerin verim ve kalitesinin artırılması için münavebe uygulamalarına daha çok önem verilmelidir. Bu konuda üreticilerin farkındalığını artıracak tarımsal yayım ve eğitim çalışmaları daha çok yapılmalı ve sürdürebilir tarım teknikleri uygulamalarını teşvik edici tarım çevre politikaları tasarlanmalıdır.

Full Text
Published version (Free)

Talk to us

Join us for a 30 min session where you can share your feedback and ask us any queries you have

Schedule a call