Abstract

Perversiyon yapısının içinde yer alan fetişizm, öznenin kastrasyon kaygısına karşı kendisini savunma yollarından birisidir. Burada babasal işlevin yetersizliği sonucu, annedeki eksikliğin özne tarafından inkârı söz konusudur. Özne, annenin baba tarafından adlandırılmamış eksiğiyle karşı karşıya kaldığında, annenin fallusu olmak ya da olmamak arasında bir seçim yapmak zorunda kalır. Yoğun bir kaygı yaşayan özne, bu durumla baş etmek amacıyla fetiş nesnesini annedeki eksiği kapatmak için bir çözüm olarak kullanır. Fetiş nesnesi, annenin arzusunun bir göstereni olarak işlev görerek annede temelde eksik olan (not have in being) şeyi örter. Böylelikle özne kendisini anneye feda etmekten kurtaracaktır. Diğer taraftan öznenin fetiş nesnesi aracılığıyla kaygısını azaltma girişimi, simgeselde bir fonksiyona sahip olamadığı için geçici bir çözüm olarak kendisini gösterecektir. Dolayısıyla bu durum öznenin cinsel farklılığın kurucusu olan sembolik fallusla hiçbir zaman özdeşim kuramamasına sebep olacaktır. Bu çalışmanın amacı fetiş nesnesi kavramını Lacan'ın arzunun göstereni olarak nitelediği ve imgesel, simgesel ve gerçek olmak üzere üç farklı şekilde ele aldığı fallus kavramı bağlamında incelemektir.

Full Text
Published version (Free)

Talk to us

Join us for a 30 min session where you can share your feedback and ask us any queries you have

Schedule a call