Abstract
The Alternative for Germany is a new party on the German political scene. Despite a short political and media history (established in February 2013), the party managed to strongly mark the socio-political space with its presence, mostly because of its anti-establishmentarianism. AfD is also sometimes called a „professors’ party”, as its members and followers stem to a large extent from so-called intellectual circles of science, politics and economics, and are reputable experts for many fields. AfD provoked a major imbroglio during the last parliamentary election in Germany (2013). It gathered 4.7% of votes, standing very close to the electoral threshold. It is however commonly disregarded by activists of most of the other parties in Germany. The aim of the article is answering the question: given the above, what was the crucial factor for building up such relatively high electoral result (inches from bestowing mandates) in this very short time? Is it the social, programmatical, or rather media potential, created mostly on the web? Which of these elements brought the AfD 7% of votes in the election for European Parliament 2014?
Highlights
Heribert Prantl, redaktor naczelny „Süddeutsche Zeitung” w Monachium, w artykule Jasne zobowi1zania dla Europy, który ukaza3 siê 27 stycznia na 3amach SdZ, zasugerowa3, ¿e „motto wyborcze AfD to nawo3ywanie do renacjonalizacji, które powinno zmusiæ pozosta3e partie do politycznych deklaracji, a nie be3kotu” (Prantl, sueddeutsche.de)
Ankieta ta pokazuje wiêkszy potencja3 dla tej partii w Niemczech Wschodnich (27%) ni¿ w Zachodnich (23%) oraz wiêksz1 popularnoœæ wœród kobiet (27%) ni¿ wœród mê¿czyzn (21%)
Which of these elements brought the AfD 7% of votes in the election for European Parliament 2014?
Summary
Streszczenie: Alternatywa dla Niemiec jest parti na niemieckiej scenie politycznej. Cz3onkowie partii maj ponadto przywilej brania udzia3u w nominacjach kandydatów do ró¿nych wyborów; funkcja transmisji polega na agregacji spo3ecznych interesów do dzia3añ politycznych; funkcja selekcji oznacza wybór alternatyw z ogólnospo3ecznego dzia3ania oraz rekrutacjê przedstawicieli; funkcja integracji polega na zbli¿eniu grup spo3ecznych do struktur i procesów politycznych; funkcja socjalizacji umo¿liwia realizacjê ró¿nych form aktywnoœci podejmowanych w ramach partii politycznych i zwi1zków interesu; funkcja samoregulacji przejawia siê miêdzy innymi w tworzeniu organizacji stowarzyszonych, fundacji partyjnych, przedsiêwziêæ, gremiów doradczych Celem artyku3u jest analiza promocji wizerunku partii w przestrzeni internetu – praktycznego zastosowania narzêdzi politycznych public relations, w tym tak¿e analiza spotów wyborczych, hase, sloganów wyborczych i krótka analiza programowa – a to w celu wykazania, w jakim stopniu dzia3ania wizerunkowe wp3ywaj na poziom rozpoznawalnoœci i w efekcie na wynik wyborczy partii politycznej, zw3aszcza w przypadku partii, która nie posiada szerokiej bazy organizacyjnej (typowej dla partii g3ównego nurtu)
Sign-in/Register to view highlights & summary Sign-in/Register to access full text options 
Free) 
Talk to us
Join us for a 30 min session where you can share your feedback and ask us any queries you have
Schedule a call
