Adquisición de las propiedades morfosintácticas del español por parte de niños bilingües en etapas avanzadas

Abstract

In this study we examine the development of morphosyntactical knowledge by Spanish- English and English-Spanish simultaneous bilinguals. In particular, we investigate the acquisition of verbal aspect and its semantic entailments of the Spanish preterite and imperfect tenses from a generative point of view (de Miguel, 1992; Smith, 1997). As a departure point, we would not expect to find great differences between the bilingual and monolingual grammars if both grammars evolve in a similar way; if that is not the case, and given that both languages, English and Spanish, exhibit clear differences in relation to the categories tense and aspect (Smith, 1997), we would claim that the differences could beaccounted for due to the fact that one of the languages is the dominant one and due to the transference of properties from one language to another. Overall the results show that subjects do not confuse preterite and imperfect forms in production; however, the bilingual participants have problems with the aspectual feature and its semantic entailment. In the light of these results we claim that the acquisition of these two aspects of functional categories is dissociated as has been observed in L2 grammars (Lardiere, 1998a, 1998b).
 
 
 
 
 Neste estudio analizaremos o desenvolvemento do coñecemento morfosintáctico por parte de nenos bilingües simultáneos español-inglés e inglés-español. En concreto, investigaremos a adquisición da morfoloxía verbal e as súas propiedades semánticas nos tempos do pasado do español (imperfecto/indefinido) desde un punto de vista xerativista (de Miguel, 1992; Smith, 1997). Como hipótese inicial, non esperamos atopar diferenza algunha entre a gramática dun bilingüe e dun monolingüe de partirmos do presuposto de ambas gramáticas evolucionaren de forma paralela; en caso negativo, e dado que ambas linguas, inglés e español, mostran ter diferenzas con respecto ao tempo/aspecto (Smith, 1997), poderiamos esperar que ambas gramáticas amosen estruturas diferentes dependendo de cal sexa a lingua dominante e debido á transferencia de propiedades de unha a outra lingua. Os resultados indican que existen diferenzas significativas entre ambas gramáticas, e mentres que ambos grupos de bilingües simultáneos non semellan ter problemas á hora de recoñeceren as formas morfolóxicas do contraste imperfecto/indefinido en español, ese non parece ser o caso do aspecto e das súas implicacións semánticas. De aí que propoñamos que exista unha clara disociación entre aspecto e tempo na gramática bilingüe de ambos grupos de nenos tal e como semella ocorrer na adquisición de segundas linguas (Lardiere, 1998a, 1998b).