Abstract
Adaptive traffic control systems represent complex, but powerful tool for improvement of traffic flow conditions in locations or zones where applied. Many traffic agencies, especially those that have a large number of signalized intersections with high variability of the traffic demand, choose to apply some of the adaptive traffic control systems. However, those systems are manufactured and offered by multiple vendors (companies) that are competing for the market share. Due to that fact, besides the information available from the vendors themselves, or the information from different studies conducted on different continents, very limited amount of information is available about the details how those systems are operating. The reason for that is the protecting of the intellectual property from plagiarism. The primary goal of this paper is to make a brief analysis of the functionalities, characteristics, abilities and results of the most recognized, but also less known adaptive traffic control systems to the professional public and other persons with interest in this subject.
Highlights
U ovom poglavlju će biti predstavljeni najpoznatiji Adaptibilni sistemi za upravljanje saobraćajem (ASUS) koji su implementirani u realnim uslovima, ali i oni koji su se zadržali na nivou naučnih istraživanja i laboratorijskih testiranja iz razloga što uvidom u njihovu strukturu i logiku rada može da se posmatra razvoj ideja za rešavanje problema adaptibilnog upravljanja saobraćajem, različiti pristupi i dostignuća. 4.1 SCATS
OPAC (Optimized Policies for Adaptive Control) je distribuisana strategija za upravljanje koju karakteriše algoritam za dinamičku optimizaciju koji proračunava trajanja signalnih pojmova sa ciljem minimizacije funkcije performansi - ukupnih vremenskih gubitaka i broja zaustavljanja na raskrsnicama
Sa druge strane MAC je kanadski ASUS i on je jedan od prvih višestruko adaptibilnih, tj. pored prilagodljivosti rada signala u odnosu na preovlađujuće uslove je moguće automatski prilagođavati kriterijum po kome se vrši optimizacija, što daje drastično veće mogućnosti nego kod ranijih sistema koji su optimizacije mogli da vrše samo po jednom kriterijumu [37]
Summary
Princip adaptibilnog upravljanja saobraćajem je prvi koristio Miler 1963. godine kada je predložio strategiju koja je u sebi sadržala model koji je računao vremenske uštede i gubitke [1]. Razvijen je niz metoda za adaptibilno upravljanje saobraćajem. Po Venglaru i Urbaniku postoje tri generacije sistema za upravljanje saobraćajem [2]: 1. Prva generacija su fixed time ili sistemi za adaptibilno upravljanje koji se sastoje iz programa koji su nastali analizom istorijskih podataka sačuvanih u memoriju računara. Prva i po generacija je vrsta hibrida i njoj pripadaju sistemi koji funkcionišu po principu plan selection, plan generation i lokalnih adaptacija. 3. Sistemi treće generacije su potpuno prilagodljivi uslovima u saobraćaju. Sistemi treće generacije su često razvijeni sa decentralizovanom ili distribuisanom arhitekturom. Druga i treća generacija pripadaju ASUS, dok se pojedini pripadnici prve i po generacije smatraju adaptibilnim iako ne koriste saobraćajne modele već samo skup logičkih algoritama na osnovu kojih se određuju upravljačke akcije
Sign-in/Register to view highlights & summary Sign-in/Register to access full text options 
Talk to us
Join us for a 30 min session where you can share your feedback and ask us any queries you have
Schedule a callDisclaimer: All third-party content on this website/platform is and will remain the property of their respective owners and is provided on "as is" basis without any warranties, express or implied. Use of third-party content does not indicate any affiliation, sponsorship with or endorsement by them. Any references to third-party content is to identify the corresponding services and shall be considered fair use under The CopyrightLaw.
