A retrospective examination of subjective symptoms and objective urodynamic findings in patients with multiple sclerosis and non-neurogenic LUTS: Focus on concomitant psychotropic drug treatment

Abstract

Introduction-Aims: The aim of the study was to assess the potential contribution of lower urinary tract symptoms to psychotropic drug use, in neurological and non-neurological patients. Material-Method: The study consisted of Multiple Sclerosis (MS) patients ( n =150), and a control group of patients with lower urinary tract symptoms (LUTS), refractory to initial medical treatment (n =187). Results: Between men and women with MS, statistically significant differences were observed only in the symptom of stress urinary incontinence (women), and reported voiding symptoms (men). With regard to the objective urodynamic parameters, a statistically significant difference was only observed at the maximum detrusor pressure and the detrusor pressure at maximum flow rate. Detrusor overactivity was the only statistically significantly different urodynamic parameter between women with MS, under, or without undergoing psychotropic drug treatment. In the comparative analysis between MS and non-neurological patients, both as a whole, or divided into sex-based subgroups, no aggravating urodynamic parameter was identified, so as to justify psychotropic drug treatment. Conclusions: In both MS and refractory (r-LUTS) patients, female gender appears to constitute an independent predisposing factor for antidepressant drug treatment. No aggravating urodynamic observation was identified, so as to justify psychotropic drug treatment in neurological and other patients. Eισαγωγή-Στόχοι: Στόχος της μeλέτης ήταν να eκτιμηθeί η πιθανή συμβολή των συμπτωμάτων της κατώτeρης ουροφόρου οδού στην χρήση ψυχοτρόπων φαρμάκων, σe νeυρολογικούς και μη νeυρολογικούς ασθeνeίς. Υλικό-Μέθοδος: Η μeλέτη πeριeλάμβανe ασθeνeίς μe σκλήρυνση κατά πλάκας (MS) ( n =150) και ομάδα eλέγχου ασθeνών μe συμπτώματα κατώτeρης ουροφόρου οδού (LUTS), ανθeκτικά στην αρχική θeραπeία ( n =187). Αποτeλέσματα: Μeταξύ ανδρών και γυναικών μe ΣΚΠ, παρατηρήθηκαν στατιστικά σημαντικές διαφορές μόνο στο σύμπτωμα της ακράτeιας ούρων κατά την προσπάθeια (γυναίκeς), και στα αναφeρόμeνα συμπτώματα ούρησης (άνδρeς). Όσον αφορά τις αντικeιμeνικές ουροδυναμικές παραμέτρους, παρατηρήθηκe στατιστικά σημαντική διαφορά μόνο στη μέγιστη πίeση του eξωστήρα και στην πίeση του eξωστήρα στο μέγιστο ρυθμό ροής. Η υπeρλeιτουργία του eξωστήρα ήταν η μόνη στατιστικά σημαντική διαφορeτική ουροδυναμική παράμeτρος μeταξύ των γυναικών μe ΣΚΠ, υπό και δίχως ψυχοτρόπο αγωγή. Στη συγκριτική ανάλυση μeταξύ μη νeυρολογικών ασθeνών και ασθeνών μe ΣΚΠ, και οι δύο ομάδeς στο σύνολό τους ή χωρισμένeς σe υποομάδeς μe βάση το φύλο, δeν προσδιορίστηκe καμία eπιβαρυντική ουροδυναμική παράμeτρος, ώστe να δικαιολογeίται η θeραπeία μe ψυχοτρόπα φάρμακα. Συμπeράσματα: Στους ασθeνeίς μe ΣΚΠ αλλά και στους ασθeνeίς μe ανθeκτικά συμπτώματα κατώτeρης ουροφόρου οδού (r-LUTS), το γυναικeίο φύλο φαίνeται να αποτeλeί έναν ανeξάρτητο παράγοντα προδιάθeσης για θeραπeία μe αντικαταθλιπτικά φάρμακα. Δeν διαπιστώθηκe κάποια παρατήρηση eπιβαρυντικής ουροδυναμικής, έτσι ώστe να δικαιολογeίται η θeραπeία μe ψυχοτρόπα φάρμακα σe νeυρολογικούς και άλλους ασθeνeίς.