Abstract
ضمیر انتزاعی PRO فاعل بندهای بی‌زمان است که نمود آوایی ندارد ولی از نظر نحوی فعال است. وجود PRO در فارسی محل تأمل است. علت این موضوع احتمالا یافتن بند بی‌زمان و مهم‌تر، یافتن جایگاه بدون حاکمیت در فارسی بوده است . به هر حال بند بی‌زمان در فارسی وجود داشته ولی دستور سنتی و برخی دیدگاههای جدید آن را مقوله ای از جنس اسم محسوب کرده است. رهیافتهای جدید به دستور نیز، قادر به توجیه جایگاه بدون حاکمیت که برای وجود PRO لازم است نیستند. این مقاله به معرفی PRO در فارسی می‌پردازد و مقولاتی که در دیدگاههای دیگر اسم محسوب شده‌اند، بند بی‌زمان معرفی می‌کند و شواهد زبان‌شناختی (معنایی، نحوی، ساختواژی) لازم مبنی بربندبی‌زمان بودن آنها را ارائه می‌دهد و به تبع آن امکان وجود جایگاه به دور از حاکمیت و PRO در فارسی بررسی می‌شود. بندهای مصدری فارسی CP هستند نه IP و به تبع این ویژگی، امکان ظهور PRO در جایگاه به دور از حاکمیت، امکان پذیر می‌شود.
Talk to us
Join us for a 30 min session where you can share your feedback and ask us any queries you have
Schedule a callDisclaimer: All third-party content on this website/platform is and will remain the property of their respective owners and is provided on "as is" basis without any warranties, express or implied. Use of third-party content does not indicate any affiliation, sponsorship with or endorsement by them. Any references to third-party content is to identify the corresponding services and shall be considered fair use under The CopyrightLaw.
