Abstract
بهمنظور بررسی جذب و کارآیی مصرف نور در گیاه دارویی پنیرک (Malva sylvestris L.) تحت تأثیر منابع مختلف کودهای آلی، زیستی، شیمیایی و کشت مخلوط با شنبلیله (Trigonella foenum-graecum)، آزمایشی در سال زراعی 1392-1391 بهصورت کرتهای خردشده بر پایه طرح بلوک کامل تصادفی در سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد انجام شد. عامل کرت اصلی کود آلی گاوی شامل دو سطح: کاربرد و عدم کاربرد آن و عامل کرت فرعی منابع مختلف کودی شامل: 1- کود زیستی نیتروکسین® 2- کود زیستی بیوسولفور® 3- کود زیستی بیوفسفر® 4- ترکیب سه کود زیستی نیتروکسین، بیوسولفور و بیوفسفر 5- کود اوره 6- کشت مخلوط یک ردیفی با شنبلیله و 7- شاهد بود. نتایج نشان داد که کاربرد کود دامی باعث کاهش ضریب استهلاک نور (K) شد و کمترین میزان K در بین تیمارهای آزمایش مربوط به تیمار ترکیب هر سه کود زیستی + کاربرد کود دامی بود. همچنین تیمارهای آزمایشی تأثیر معنیداری بر میزان تشعشع جذبشده تجمعی در پنیرک داشت، به صورتی که بیشترین میزان جذب تشعشع در تیمار ترکیب سه کود زیستی با 6/986 مگاژول بر متر مربع بهدست آمد، در حالی که کاربرد و یا عدم کاربرد کود گاوی تأثیر معنیداری در میزان تشعشع جذبشده توسط پنیرک نداشت. میانگین کارآیی مصرف نور در تیمارهای آزمایش برابر 26/1 گرم بر مگاژول بوده و تیمار کود زیستی نیتروکسین با 09/1 گرم بر مگاژول دارای کمترین و ترکیب سه کود زیستی + کاربرد کود دامی با 5/1 گرم در مگاژول دارای بیشترین میزان کارآیی مصرف نور بود. در مجموع، بهنظر میرسد که ترکیب سه کود زیستی نیتروکسین، بیوسولفور و بیوفسفر توأم با کاربرد کود گاوی توانایی رقابت با کود شیمیایی اوره از لحاظ شاخصهای مکانیستیک آنالیز رشد گیاه نظیر جذب تشعشع و کارآیی مصرف نور را دارا است.
Talk to us
Join us for a 30 min session where you can share your feedback and ask us any queries you have