Abstract
به‌منظور بررسی تأثیر محلول‌پاشی متانول بر ویژگی‌های کمی، هدایت روزنه‌ای و محتوای پرولین سویا در شرایط تنش خشکی، آزمایشی به‌صورت کرت‌های خرد شده در قالب بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه پژوهشی دانشکده کشاورزی مغان در سال 1390 اجرا گردید. تنش خشکی در سه سطح شامل: آبیاری پس از 40 (شاهد)، 55 و 70 درصد تخلیه رطوبت قابل دسترس به‌عنوان عامل اصلی و محلول‌پاشی متانول در چهار سطح شامل: عدم محلول‌پاشی، محلول‌پاشی با 7، 21 و 35 درصد حجمی متانول به‌عنوان عامل فرعی لحاظ شدند. نتایح نشان داد که تأثیر تنش خشکی و محلول‌پاشی متانول بر ارتفاع بوته، تعداد برگ در بوته، سطح برگ، تعداد غلاف و دانه در بوته، وزن هزاردانه، عملکرد بیولوژیک و دانه، هدایت روزنه‌ای و محتوای پرولین برگ معنی‌دار شد. افزایش تنش خشکی موجب افزایش محتوای پرولین برگ و کاهش سایر ویژگی‌ها گردید، به‌طوری‌که تیمار آبیاری پس از 70 درصد تخلیه رطوبتی قابل دسترس در مقایسه با تیمار شاهد موجب کاهش 51/2 درصد عملکرد دانه شد. با محلول‌پاشی متانول تا 21 درصد حجمی تمام ویژگی‌های مورد بررسی به‌جز محتوای پرولین افزایش و افزایش درصد حجمی متانول بیشتر از آن سبب کاهش آنها گردید. محلول‌پاشی متانول با 21 درصد حجمی بیشترین تأثیر را بر ویژگی‌های کمی و هدایت روزنه‌ای داشت، به‌طوری‌که موجب افزایش 25/6 درصد عملکرد دانه گردید.
Sign-in/Register to access full text options 
Free) 
Talk to us
Join us for a 30 min session where you can share your feedback and ask us any queries you have
Schedule a call
