Abstract
هدف اصلی پژوهش حاضر بررسی تأثیر نااطمینانی قیمت مواد غذایی بر امنیت غذایی در خانوارهای ایرانی طی دوره 1359-1396 در چهارچوب یک مدل غیر خطی است. جهت برآورد نااطمینانی از مدل امتیاز خودرگرسیونی تعمیم یافته و برای برآورد تأثیر نااطمینانی قیمت مواد غذایی بر امنیت غذایی از مدل خود رگرسیونی انتقال ملایم استفاده شده است. نتایج نشان می‌دهد که نااطمینانی قیمت مواد غذایی در رژیم اول (سطح پایین سرمایه‌گذاری در بخش کشاورزی) تأثیر منفی و معنادار و در رژیم دوم (سطح بالا سرمایه‌گذاری در بخش کشاورزی) تأثیر منفی و غیرمعنادار بر امنیت غذایی دارد. در رژیم اول که سطح سرمایه‌گذاری در بخش کشاورزی از حد آستانه کمتر است، با افزایش نوسانات قیمت مواد غذایی، نااطمینانی در بازار افزایش و علائم با شفافیت کمتری به تولیدکننده و مصرف‌کننده سیگنال می‌دهد. در این شرایط مصرف‌کنندگان با مشکل کاهش قدرت خرید مردم و نااطمینانی در دسترسی به مواد غذایی مواجه خواهند شد، که تأثیر منفی بر امنیت غذایی دارد. در حالیکه رژیم دوم و افزایش سطح سرمایه‌گذاری در بخش کشاورزی توانسته است تا حدودی تأثیرات منفی نااطمینانی بر امنیت غذایی را خنثی نمود. با توجه به نتایج مطالعه حاضر، مسئولان بایستی از یک سو، با اولویت‌دهی به تأمین منابع مالی سرمایه‌گذاری در بخش کشاورزی و تسهیل شرایط فعالیت بخش خصوصی و تعاونی‌ها در این زمینه و حمایت از کشاورزان گام‌های موثری بردارند. از سویی دیگر، برای کاهش فاصله قیمت‌ها، تنظیم تقاضای بازار محصولات کشاورزی و ایجاد شرایط ثبات قیمت مواد غذایی نوعی مصونیت در مقابل نوسانات و شوک‌های کوتاه‌مدت ایجاد نمایند.
Sign-in/Register to access full text options 
Free) 
Talk to us
Join us for a 30 min session where you can share your feedback and ask us any queries you have
Schedule a call
