Abstract
صرفنظر از چالشهایی که در معنا و مفهوم لواط دیده میشود در مورد کیفر لواطکار، همواره دیدگاههای مختلفی در میان فقها به چشم میخورد به گونهای که برخی از فقها مجازات قتل را هم برای لواطکار محصن و هم برای غیرمحصن یکی دانسته، و در مقابل، پارهای دیگر از آنان در مقام جمع میان روایات وارده در این خصوص، مجازات لواط را همانند مجازات زنا در نظر گرفته و بین محصن و غیرمحصن فرق میگذارند. نوشتار حاضر ضمن نقل اقوال گوناگون و نیز تحلیل مستندات روایی مطرح در خصوص کیفر لواطکار، اطلاق روایاتی را که مستند قول مشهور فقها در برابری مجازات قتل برای لواطکار محصن و غیرمحصن است، قابل تقیید دانسته و معتقد است که اقتضای جمع بین روایات آن است که لواطکار در صورت محصن بودن محکوم به قتل بوده و چنانچه غیرمحصن باشد محکوم به تازیانه است. البته در خصوص لواط در حالت غیرایقاب، چند قول در فقه امامیه قابل بازشناسی است، چنانکه قول مشهور، تازیانه را در نظر گرفته و عدهای نظیر شیخ طوسی در کتاب نهایه، به رجم محصن و تازیانة غیرمحصن فتوا دادهاند. قانون مجازات اسلامی نیز تنها به استناد پارهای از روایات، حد لواط را در صورت دخول، قتل در نظر گرفته است. در این مقاله ضمن بررسی اشکالات وارد بر تعریف قانونگذار از مفهوم لواط، به تحلیل ماده 110 ق. م. ١. پرداخته و کوشش شده است علاوه بر تحلیل مبنای قانونگذار در پیش بینی مجازات قتل برای لواطکار، عملکرد تقنینی قانونگذار مورد نقد قرار گیرد.
Talk to us
Join us for a 30 min session where you can share your feedback and ask us any queries you have
Disclaimer: All third-party content on this website/platform is and will remain the property of their respective owners and is provided on "as is" basis without any warranties, express or implied. Use of third-party content does not indicate any affiliation, sponsorship with or endorsement by them. Any references to third-party content is to identify the corresponding services and shall be considered fair use under The CopyrightLaw.