اثر کیفیت آب و مدیریت کاربرد آب شور در سیستم آبیاری قطرهای بر عملکرد و کارآیی مصرف آب در خربزه دیررس

Abstract

برای بررسی اثر سطوح شوری آب آبیاری و زمان شروع آبیاری با آب شور و لب‌شور بر خصوصیات کمی خربزه دیررس، آزمایشی با 7 تیمار و 3 تکرار در قالب بلوک‌های کامل تصادفی با استفاده از روش آبیاری قطره‌ای نواری، در مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی خراسان رضوی انجام شد. تیمارهای آبیاری عبارت بودند از: 1- آبیاری با آب شیرین (6/0 دسی‌زیمنس بر متر) از ابتدای کاشت تا انتهای فصل برداشت، 2- آبیاری با آب با شوری 3 دسی‌زیمنس برمتر از ابتدا تا انتهای فصل داشت، 3-آبیاری با آب با شوری 6 دسی‌زیمنس بر متر از ابتدا تا انتهای فصل، 4- آبیاری با آب با شوری 6 دسی‌زیمنس بر متر از 20 روز بعد از جوانه‌زنی تا انتها، 5- آبیاری با آب با شوری 3 دسی‌زیمنس بر متر از 20 روز بعد از جوانه‌زنی تا انتها، 6- آبیاری با آب با شوری 6 دسی‌زیمنس بر متر از 40 روز بعد از جوانه‌زنی تا انتها و 7- آبیاری با آب با شوری 3 دسی زیمنس بر متر از 40 روز بعد از جوانه‌زنی تا انتهای فصل داشت. نتایج نشان داد که، شوری آب بر عملکرد کل، عملکرد اقتصادی و کارآیی مصرف آب آبیاری تاثیر معنی‌داری داشت. بالاترین عملکرد کل و عملکرد اقتصادی و کارآیی مصرف آب آبیاری از تیمار شاهد بدست آمد که تفاوت آن‌ها با تیمارهای آب شور و لب‌شور معنی‌دار بود. در ضمن تفاوت بین عملکردهای تیمارهای شور و لب‌شور معنی‌دار نبودند. آبیاری با آب شیرین در اوایل دوره رشد باعث افزایش محصول نشده بلکه، باعث وارد شدن تنش بیشتر به گیاه می‌شود.