Abstract
یکی از وظایف مدیران و رهبران در هر سازمانی این است که با حفظ و ارتقای سطح خود کارآمدی و اعتمادبه‌نفس کارکنان، حیات سازمانی خود را استمرار بخشند. این مهم زمانی امکان‌پذیر خواهد بود که آن‌ها از عوامل اثرگذار و نیز عوامل تضعیف‌کنندۀ آن مطلع باشند. یکی از مهم‌ترین این عوامل، رهبری اخلاقی است که مورد توجه اندیشمندان عرصۀ مدیریت و سازمان قرارگرفته است. در سازمان‌های آموزشی از جمله دانشگاه‌ها، رهبری اخلاقی و توجه به معنویت تأثیرات بسیاری بر نگرش و ادراک اعضای سازمان و ایجاد و حفظ اعتمادبه‌نفس و خودکارآمدی کارکنان دارد. هدف مطالعۀ حاضر نیز بررسی نقش واسط معنویت سازمانی در رابطۀ بین رهبری اخلاقی و خودکارآمدی کارکنان دانشگاه فردوسی مشهد است. روش پژوهش ماهیتی پیمایشی- کاربردی دارد و جهت جمع‌آوری داده‌ها از پرس‌شنامه استفاده شد و فرضیه‌ها با بهره‌گیری از روش مدل‌سازی معادلات ساختاری مورد آزمون قرار گرفت. نتایج پژوهش نشان می‌دهد، بزرگ‌ترین ضریب هم‌بستگی مربوط به رابطۀ بین خودکارآمدی و معنویت سازمانی (594/0) و کوچک‌ترین ضریب مربوط به رابطۀ رهبری اخلاقی و معنویت سازمانی (546/0) است. همچنین، قوی‌ترین ضریب اثر مربوط به ضریب اثر رهبری اخلاقی و معنویت سازمانی (67/0) و ضعیف‌ترین ضریب به ضریب اثر رهبری اخلاقی بر خودکارآمدی (31/0) مربوط می‌شود که البته معنادار است. با توجه به تأیید اثر رهبری اخلاق‌مدار بر معنویت سازمانی و همچنین، اثر معنویت سازمانی بر خودکارآمدی می‌توان گفت معنویت سازمانی رابطۀ بین رهبری اخلاق‌مدار و خودکارآمدی (اثر غیرمستقیم 355/0) را میانجی‌گری می‌کند.
Sign-in/Register to access full text options 
Talk to us
Join us for a 30 min session where you can share your feedback and ask us any queries you have
Schedule a callDisclaimer: All third-party content on this website/platform is and will remain the property of their respective owners and is provided on "as is" basis without any warranties, express or implied. Use of third-party content does not indicate any affiliation, sponsorship with or endorsement by them. Any references to third-party content is to identify the corresponding services and shall be considered fair use under The CopyrightLaw.
