Abstract

با افزایش جمعیت شهرنشین، شهرهای بزرگ در ایران دچار مشکلات فراوانی شده و شهرهای جدید در ایران برای جذب سرریز جمعیتی در نزدیکی این شهرها مکانیابی و احداث شدند. شهر جدید گلبهار نیز برای کاستن از مشکلات جمعیتی، اقتصادی، اجتماعی و کالبدی مادرشهر مشهد احداث شده است ولی در عمل نتوانسته است از مشکلات مادر شهر با توجه به اهدافش بکاهد. در این پژوهش تلاش می‌شود ضمن بررسی رابطه، میزان اثرگذاری شرایط زندگی در ابعاد اجتماعی، اقتصادی و کالبدی آن بر فرایند جمعیت‌پذیری شهرهای جدید از نگاه شهروندان مورد مطالعه قرار گیرد. روش تحقیق در این مطالعه تجربی و در بخش‌هایی توصیفی- تحلیلی است که برای گردآوری اطلاعات با استفاده از روش‌های میدانی (پرسشنامه) از 250 خانوار شهری نمونه، پرسشگری به عمل آمده است. نتایج نشان می‌دهد رابطه‌ی معناداری بین شرایط زندگی با فرایند جمعیت پذیری شهرهای جدید از دیدگاه شهروندان با ضریب همبستگی 570/0 وجود دارد. شرایط زندگی در بعد کالبدی 7/35 درصد تغییرات مربوط به جمعیت‌پذیری شهرهای جدید را تبیین می‌کند و شرایط زندگی در بعد اقتصادی فقط 20 درصد از تغییرات متغیر وابسته را به دنبال خواهد داشت. با توجه به یافته‌های پژوهش، راهکارهایی از قبیل ایجاد زیرساخت‌ها و تجهیزات شهری به صورت متوازن در سطح شهر و غیره در شهر جدید گلبهار پیشنهاد شده است.

Full Text
Published version (Free)

Talk to us

Join us for a 30 min session where you can share your feedback and ask us any queries you have

Schedule a call